حامد بهداد که این روزها فیلم «خانه دختر» با بازی او در سینماها در حال اکران است، درباره تغییرات نسخه اکران شده این فیلم صحبت کرده و گفته مکانیزم قدرت در ایران دوست ندارد درباره واقعیت‌های جامعه فیلم ساخته شود. او با اشاره به اتفاقی که اخیرا برای اهورا (پسر دو ساله‌ای که توسط ناپدری‌اش مورد تجاوز قرار گرفت) می‌گوید که فیلمسازان قبل از بروز چنین اتفاقاتی آگاهی جامعه را بالا می‌برند و در نهایت قدرت مجبور می‌شود که این‌گونه فیلم‌ها را به نمایش درآورد.
حامد بهداد درباره سانسور فیلم در حال اکران «خانه دختر» نسبت به آن فیلمی که در سی و سومین جشنواره فلم فجر به نمایش درآمد، به تی‌وی پلاس گفت:
« تنها دو دقیقه از زمان فیلم «خانه دختر» نسبت به نسخه قبلی کم‌تر شده است و به مدت زمان این فیلم دست نخورده و مفهوم آن هم تغییر نکرده است.»
او در ادامه می گوید:
«فکر می‌کنم تا یک حدی نق زدن و پیش پیش قضاوت کردن به عنوان یکی از عادت‌های رفتاری ما تبدیل شده و چون خشم و خشنوت را در بین تمامی افراد و سطوح لبریز می‌بینم، برخی به عناوین مختلف در نوشته‌ها و کامنت‌ها اعتراض را خود را با لحن تندتری ابراز می‌کنند و من متوجه می‌شوم که آنها یا فیلم را ندیدند و یا به سهولت در مورد «خانه دختر» قضاوت کردند.»
او همچنین تاکید می‌کند:
«سانسور صدمه‌ای به این فیلم نزده است، به خاطر این‌که «خانه دختر» سانسور نشده و فقط تا حدی تغییر شکل داده. معنی فیلم مشخص است. »
او در ادامه با اشاره به اتفاقات تلخی که برای اهورا کودک دو ساله افتاده است، از ساخته نشدن فیلم‌هایی با این موضوعات انتقاد می‌کند و می‌گوید:
«اخیرا قصه (اخبار) بسیار زشتی را شنیدم که حاکی از تجاوز یک ناپدری به یک فرزند دوساله بود که به نظر من همه ما قربانی این اتفاق هستیم. چه ما که این قصه را شنیدیم چه آنهایی که این بلا سرشان آمده است. چرا نباید این قضایا در فیلم‌ها وجود داشته باشد؟ که اتفاقا به نظر من در فیلم‌های ما این موضوع‌ها هست.»
او در ادامه افزود:
« یعنی یک پدر می‌تواند در چه جهلی به سر ببرد و جامعه را تا این حد لبریز از زشتی کند و این اتفاق تلنگر بی فایده‌ای برای ما باشد. تلنگر بی فایده به این معنی است که ما از شنیدن چنین اخباری تلنگر می‌خوریم و هیچ وقت ری اکشنی نشان نمی‌دهیم. چون وقتی ری‌اکشن هم نشان می‌دهیم سلسه خشونت را ادامه می‌دهیم و فکری برای آن نمی‌کنیم و از روی خشونت صورت مسئله را پاک می‌کنیم و تمهیدی برای عدم بروز چنین اتفاقی را از پیش در نظر نگرفتیم زیرا جامعه را به آن هوشیاری که لازم بوده نرساندیم و وقتی می‌خواهیم درباره آن قصه‌ای بگوییم ما را محدود و سانسورمان می‌کنند.»
او همچنین تاکید می‌کند که مکانیزم قدرت می‌خواهد همه را شبیه خود کند، درحالی که نسل‌های آینده با ورود خودشان به اجتماع آموزه‌های پوسیده این مکانیزم را قبول نمی‌کنند:
«در ایران مکانیزم قدرتی وجود دارد که می خواهد هنرمند را شبیه خودش کند و در واقع می‌خواهد همه مدل موها و لباس‌هایشان شبیه هم باشد و همه یونیفرم بپوشند. در واقع مکانیزم قدرت می‌خواهد آدم‌های جامعه را یکسان کند تا بتواند خودش روی نیرو و انرژی‌های موجود در جامعه مدیریت کند. اما نسل‌های بعدی بی محابا می‌آیند و این دیوار و اصول ساختگی را می‌شکانند و به نظر من در همه موارد همه چیز تحت الشعاع نسل‌های بعدی قرار می‌گیرد و مکانیزم قدرت دیگر نمی‌توان آموزه‌های پوسیده و کپک زده را به آنها تزریق کنید.»
بهداد در ادامه می‌گوید:
«ممکن است فیلمساز فعلی به شدت محدود شود، اما فیلمساز بعدی فیلم‌اش را می‌سازد و جامعه را دچار شوک می‌کند. حال آن سیستم و مکانیزم می‌آید و برای فیلمساز جدید هم برنامه‌ای طرح می‌کند که آن را هم از مخروط خود عبور دهد، که بعد از آن هم دوباره فیلمساز بعدی می‌آید. اما کسانی که هنرمند تر هستند، نظریه‌های این مکانیزم را در نظر نمی‌گیرند و حرفشان را می‌زنند.»
بازیگر «سد معبر» همچنین معقتد است که مکانیزم قدرت نمی‌تواند جلوی فیلمی را که برای اصلاح جامعه ساخته شده است را بگیرد:
« وقتی یک فیلمساز فیلمی را می‌سازد که از منظر مکانیزم قدرت، موضوع آن از پتانسیل بسیار زیادی برای سانسور بسیاری بهرمند است، نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد، زیرا آن فیلم برای اصلاح جامعه ساخته می‌شود و قدرت هم در نهایت مجبور می‌شود که آن فیلم را نمایش دهد. اگر به نظر خیلی‌ها عمل می‌شد، «خانه دختر» هم نمی‌توانست اکران شود، اما مکانیزم قدرت مجبور شد که «خانه دختر» را به نمایش درآورد.»
منبع: آی‌سینما
نظرات