در سال‌های آینده، حرف‌های مثبت و منفی زیادی درباره فیلم Locked Down زده خواهد شد. سازندگان این فیلم سرقتی کمدی-رمانتیک که در دوران همه‌گیری کرونا روایت می‌شود، تمام تلاش خود را در آن به کار گرفتند و در اوایل پاییز ۲۰۲۰ و همزمان با اوج‌گیری کرونا، فیلم‌برداری آن را آغاز کردند.
داگ لیمان (Doug Liman) کارگردانی این فیلم را بر عهده دارد، که قبلا آثاری از جمله Mr. and Mrs. Smith «آقا و خانم اسمیت»، اولین فیلم Bourne «بورن» و Edge of Tomorrow «لبه فردا» را از او دیده بودیم. دو بازیگر مستعد و جذاب، یعنی ان هتوی (Anne Hathaway) و چیویتل اجیوفور (Chiwetel Ejiofor) نقش زوجی مشکل‌دار را بازی می‌کنند که رابطه خودشان را حین قرنطینه به هم زده‌اند و سپس تصمیم می‌گیرند یک الماس را بدزدند!
مدیر روابط عمومی لیندا (هتوی) مسئول دفتر یک شرکت لندنی مستقر در شیکاگو است و باید به دلیل همه‌گیری کرونا، برخی از همکارانش را اخراج کند. این شامل تعطیلی موقت فروشگاه‌های مختلف این شرکت می‌شود که محل نگهداری الماس موردنظر هم یکی از آن‌هاست. لیندا مسئول بسته‌بندی و نگهداری اجناس، از جمله یک الماس چند میلیون‌دلاری و یک کپی دقیق از آن می‌شود.
او تصمیم گرفته پکستون (اجیوفور) را ترک کند، عشق قدیمی خودش که عاشق ماجراجویی و موتورسیکلت خودش است. پکستون به تازگی توسط یک شرکت حمل‌ونقل اخراج شده است، اما رئیسش (بن کینگزلی) از او می‌خواهد مدیریت فروشگاه شرکت را بر عهده بگیرد.
سرانجام ایده‌ای به ذهن لیندا می‌رسد: الماس واقعی را بدزدند، الماس تقلبی را به جای آن بگذارند، ۱ میلیون دلار به خدمات بهداشت ملی برای مقابله با همه‌گیری کرونا اهدا کنند و بقیه‌ی پول را برای خودشان نگه دارند. تمام این نکات در تریلر فیلم هم دیده می‌شود. یک ساعت از Locked Down صرف نمایش رابطه‌ی دشوار لیندا و پکستون حین قرنطینه می‌شود، سپس آن‌ها نیم ساعت برای سرقت برنامه‌ریزی می‌کنند و سپس به محل نگهداری الماس می‌روند، جایی که تازه هیجان وارد داستان می‌شود. اما تم بیماری همه‌گیر باعث می‌شود جذابیت کلی فیلم از بین برود.
فیلمنامه توسط استیون نایت نوشته شده که درام‌های ابتدایی او یعنی Dirty Pretty Things «چیزهای زیبای کثیف» و Eastern Promises «وعده‌های شرقی» خیلی عالی بودند. به تازگی، نایت نویسندگی و کارگردانی فیلم ضعیف Serenity را بر عهده داشت که استعداد متیو مک‌کانهی را تلف کرد.
نایت همچنین فیلم Locke «لاک» با بازی تام هاردی را نوشته که تمام داستان ۹۰ دقیقه‌ای آن درون یک ماشین روایت می‌شد و در آن شاهد هنرنمایی عالی هاردی بودیم. Locked Down هم پر از مونولوگ‌هایی است که باعث شده مدت زمانش خیلی بیشتر از Locke احساس شود.
لیمان صحنه‌های ملاقات از طریق زوم را با اتفاقات واقعی ترکیب می‌کند و در این فیلم شاهد فیلم‌برداری با دوربین روی دست و حرکات دوربین هستیم که گاهی اوقات جذابیت دارد. بازیگران هر وقت بتوانند به شما یادآوری می‌کنند که داستان فیلم در دوران همه‌گیری کرونا جریان دارد: مثلا هتوی که با آرنجش دکمه‌های آسانسور را لمس می‌کند. اما یک فیلم نباید بیش از حد روی هتوی و اجیوفور تکیه کند تا حواس مخاطب از خود فیلم پرت شود.
نمره: ۲ از ۵
نظرات