پوسته‌های بدون روح | بررسی فیلم Ghost in The Shell

29 May 2017 - 10:30

روح درون پوسته، یکی از خوش رنگ و لعاب‌ترین فیلم های چند وقت اخیر است که مخاطب هایی را که سالهاست با تجربۀ مانگا و انیمۀ آن، منتظر اکرانش هستند، ناراضی نگه می‌دارد و در مقابل هم کسانی که هیچگونه آشنایی با پیشینۀ روح درون پوسته ندارند را به سمت فیلم جذب می‌کند و تجربه‌ای بسیار هیجان‌انگیز و مملو از صحنه های اکشن و CGI های مسحور کننده را برایشان به ارمغان می‌آورد. با توجه به سابقه‌ای که انیمۀ روح درون پوسته در سال ۱۹۹۵ از خود به جای گذاشته بود؛ انتظار فیلمی پرمحتوا، عمیق و مخصوص رده های سنی بالاتر را داشتیم که درنهایت بنا بر سیاست‌های اقتصادی تولید کنندگان فیلم که می‌خواستند هزینه‌های بسیار زیاد تولید فیلم را جبران کنند؛ شاهد فیلمی اکشن محور هستیم که با دنیای سایبر پانکیِ خودش، صحنه های اکشن زیبایی را به لطف تکنولوژی CGI – که فیلم در آن غرق شده است – شاهد هستیم که برای مخاطب های با سنین پایین‌تر نیز مناسب باشد و به طور کلی، فیلم فروش بیشتری داشته باشد. این فیلم تقریبا از سال ۱۹۹۹ در دست ساخت است و انتظارها از آن در سطح بسیار بالایی قرار داشت. داستانی درگیرکننده و اثر گذار در مخاطب، دیالوگ های عمیق و تامل برانگیز و از همه مهم‌تر یک روایت گیرا و جذاب، از جمله ویژگی هایی بودند که می‌بایست فیلم، آن ها را در خود جای می‌داد اما متاسفانه این اتفاق نیفتاده و فیلم سرشار است از صحنه های اکشن و تعقیب و گریز آشنا که در بسیاری فیلم های دیگر نظیرش را دیده‌ایم. اما از حق که نگذریم، طراحی دنیای درون فیلم به قدری جذاب است که از این حوادث تکراری می‌توان سرحد لذت را برد. با سینماگیمفا همراه باشید.

بدون شک، شخصیت های به نمایش گذاشته شده در فیلم از طراحی ظاهری بسیار زیبا و دل‌نشینی برخوردارند. اما حیف که حتی با حضور چندین دیالوگ عمیق و تامل برانگیز هم، دارای عمق کافی و محتوای لازم نیستند و بسیار سطحی و گاهی کلیشه‌ای به نظر می‌رسند. مایکل پیت و پیتر فردیناندو که هر یک به نوعی چالش‌های مختلف را برای شخصیت اصلی فیلم به وجود می‌آورند و آنتاگونیست های اصلی فیلم به حساب می‌آیند هم مانند آدم بدهای بسیاری از فیلم‌ها هستند و تنها در پیشبرد داستان کمی غافلگیر کننده و غیرقابل پیش‌بینی می‌شوند. اما با توجه به پتانسیلی که فیلم  با دنیای سایبرپانکی و شگفت‌انگیز خود به وجود آورده بود، فیلم شخصیت های منفیِ پیچیده‌تر و هوشمندتری را می‌طلبید که در مقابلش، چالش های سخت‌تر و ماجراهای هیجان انگیزتری پیش روی داستان قرار بگیرد.

داستان فیلم در رابطه با مجور با بازی اسکارلت جوهانسون است که اولین نمونۀ موفق از سری آزمایش‌هایی است که در آن مغز انسان درون یک بدن مکانیکی قرار می‌گیرد و به نوعی یک ابرانسان ایجاد می‌کند. اما اهداف این آزمایش ها که با مدیریت دکتر اولت با بازی ژولیت بینوش پیش می‌روند، علی‌رغم دروغی که به خود مجور گفته شده، ظالمانه‌اند و در این بین حقایقی مهم از مجور پنهان شده‌اند که در فیلم شاهد ماجراجویی های مجور هستیم که به دنبال پرده برداشتن از حقایق مهم اطرافش است که توسط انسان هایی جنگ‌طلب تحریف شده‌اند.

فیلمبرداری و جلوه های بصری فیلم را می‌توان اصلی‌ترین نقطه قوت آن دانست. اما طرفدارانی که با مانگا و انیمۀ روان‌شناختی روح درون پوسته آشنایی دارند، خواستار یک اثر این سبکی با محتوای بسیار عمیق‌تر و مفهومی‌تر بودند که علی‌رغم خواسته‌شان یک بلاک باستر اکشن و مملو از جلوه های ویژۀ پر زرق و برق گیرشان آمده است. به نوعی می‌توان گفت پروسۀ طولانی مدت تولید این فیلم که در راستای مدت زمان زیادش، بودجۀ زیادی را هم مصرف کرده، از مفاهیم عمیق و معروف یک روح درون پوسته با اصالت کاسته و در ازایش صحنه های اکشن پر از جلوه های بصری خیره کننده را در آن قرار داده است که فروش بالای فیلم را ضمانت کند.

آقای روپرت سندرز هم در مقام کارگردانی کار خاصی از پیش نمی‌برد و گویا این بدل‌کار ها و طراحان صحنه هستند که بیشتر از آن در پروسۀ تولید فیلم فعالیت کرده‌اند تا فیلم دارای سکانس های اکشنی باشد که بسیاری را مجاب به خرید آن کنند. اینکه گفته شد مفاهیم عمیق و فلسفی از فیلم حذف شده‌اند به این معنا نیست که شاهد فیلمی صرفا اکشن هستیم که هیچ ربطی به منبع اقتباسش ندارد؛ بلکه روح درون پوسته، برخی از مطالب پیچیده را در ساده‌ترین شکل ممکن بیان می‌کند تا طرفداران قدیمی خود را راضی نگه دارد. بی‌خبر از اینکه بسیاری از طرفداران از روح درون پوسته، یک فیلم فلسفی و پیچیده را طلب می‌کردند نه یک بلاک باستر سینمایی که صحنه های اکشن و جلوه های بصری خیره کننده از سر و کولش بالا می‌روند.

به طور کلی این فیلم واقعا ارزش تماشا کردن را دارد. از بازی بسیار خوب و احساسی اسکارلت جوهانسون گرفته تا همان سکانس های اکشنی که درباره‌اش صحبت شد. جلوه های بصری‌اش هم جای خود دارند و مطمئن باشید دنیای دورن فیلم را به یکی از تم های مورد علاقه شما تبدیل خواهند کرد.

روح درون پوسته فاصلۀ زیادی با آن چیزی که باید به آن تبدیل می‌شد دارد اما به لطف برخی از ویژگی های مثبت و امیدوار کننده‌اش، مستقل از آن چیزی که ازش انتظار می‌رفت، یک فیلم پاپ‌کورنیِ خوش خط و خال است که فاصلۀ زیادی با آن منبع اقتباس عمیقش که مملو از مفاهیم فلسفی در رابطه با انسانیت و هشدار های پیشرفت تکنولوژی در برخی زمینه‌ها بود، دارد.

به هرحال پیش از تماشای این فیلم که صرفا یک نمایش اکشن CGI مجذوب کننده است، انیمۀ روح درون پوسته را تماشا کنید تا با درکی کامل از داستان و فلسفه های آن، از دنیای درون فیلم و رابطۀ میان شخصیت هایش سر در بیاورید. روح درون پوسته یک فیلم بسیار زیبا و خوش رنگ و لعاب است که فاصلۀ زیادی با آن چیزی که باید به آن تبدیل می‌شد، دارد.

برچسب‌ها:

مطالب جنجالی

Sorry. No data so far.

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

Your email address will not be published.