اسنودن، نامی بسیار آشنا است که در سال های اخیر و به خصوص در سال ۲۰۱۳، اخبار خیلی جالبی از آن در سطح رسانه های مختلف جهانی مشاهده کرده‌ایم. اسنودن را واقعا می‌توان یکی از مهم‌ترین واقع های مهم جهانی دانست که با افشاسازی پروژه های جاسوسی و غیر قانونی ایالات متحده امریکا که حریم شخصی افراد را مورد تجاوز قرار می‌داد؛ حادثه‌های زیادی را به زندگی خود دید و در انتها نیز به روسیه رفت و با پناهندگی در آنجا، از شرّ سازمان اطلاعات ایالات متحده امریکا در امان ماند و البته مهم‌تر از همه اینکه، کارش را به درستی و با موفقیت تا انتها انجام داد و توانست به یکی از بزرگترین اهداف زندگی‌اش که آزادیِ آغشته به امنیت کامل در کشورش بود، دست پیدا کند.
تاکنون فیلم های سینمایی بسیار زیادی در هالیوود با محوریت اصلی سازمان اطلاعات امریکا ساخته و تولید شده‌اند و در اغلب آنها نیز تنها شاهد زد و خورد های امنیتی هستیم که البته بیشترشان نیز داستان های ازخود ساخته توسط نویسندگان فیلم‌ها هستند و بیشتر جنبۀ قهرمان‌پروری دارند. اما یکی از عناصری که در فیلم اسنودن به هیچ وجه به چشم نمی‌خورد و هیچ سکانسی به آن اختصاص داده نشده است، مبارزات سینمایی و اکشن های هیجان انگیزی هستند که خیلی خوب می‌توانند طرفداران اکشن های امروزی را به خود جذب کنند. اما این موضوع دلیل بر این نمی‌شود که اسنودن را فیلمی بدون هیجان و حوصله سربر در نظر بگیریم، بلکه با حوادثی واقعی که در فیلم به جریان می‌افتند به اندازۀ کافی به بیننده هیجان وارد می‌شود و دیگر نیازی به خرج و مخارج های آن‌چنانی برای تولید سکانس های اکشن نبوده است.
اسنودن را نه تنها یک فیلم سینمایی، بلکه باید یک مستند علمی سیاسی جذاب و جنجالی دانست که به بهترین شکل ممکن با وارد شدن به مهم‌ترین برهۀ زمانی زندگی آقای اسنودن، حوادث رخ داده در طی سال های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۳ را که اسنودن از ارتش به سازمان اطلاعات ایالات متحده امریکا وارد می‌شود، به نمایش درآورده است.
رخداد های به نمایش در آمده در فیلم را به دو برهۀ زمانی مختلف می‌توان تقسیم کرد که هردو بخش آن نیز به نحو احسن طراحی و تولید شده‌اند و از جذابیت یکسانی برخوردار هستند. دستۀ اول، فلش‌بک هایی هستند که حوادث مهم سال های ۲۰۰۴ الی ۲۰۱۳ زندگی اسنودن را به نمایش در می‌آورند و سپس دستۀ دوم که برهۀ زمانی اصلی فیلم که زندگی اسنودن را در پایان حوادث در سال ۲۰۱۳ نشان می‌دهد.
آقای جوزف گوردون لویت، شاید شبیه ترین گزینۀ نزدیک به چهرۀ آقای اسنودن در دنیای واقعی نباشد؛ اما به خوبی توانسته است از پس سینمایی کردن این فرد واقعی بر بیاید و زندگی شخصی وی را به تصویر بکشد. هایزل گریس را با هنرنمایی بسیار زیبای خانم شیلین وودلی به خاطر دارید؟ همان دختر دوست داشتنی و زیبایی که در فیلم The Fault in Our Stars حضور داشت نیز به جای همسر همیشه نگران اسنودن قرار گرفته و در آن وضعیت نابسامان زندگی اسنودن، بار احساسی داستان را به دوش می‌کشد و همیشه سنگ صبور همسرش به حساب می‌آید.
اینطور که از فیلم پیداست، با اینکه اسنودن انقلابی مجازی در سازمان سیا به پا کرده بود، همیشه زندگی شخصی و همسرش را در اولویت قرار می‌داد و اول از همه به دنبال آرامشِ خاطر در زندگی بود. تا جایی که حتی یک بار پیشنهاد کاریِ بسیار بزرگی را به دلیل موافق نبودن همسرش، رد کرد و به زندگی و شغل معمولی‌اش ادامه داد. همین مسئله باعث شد که اسنودن با سر در آوردن از واقعیت های کثیف امنیت جهانی، نسبت به وضعیت دیگر خانواده های مشابه هم‌وطنش نگران شود و واکنشی جدی به آن نشان بدهد. استراق سمع و جاسوسی سازمان اطلاعات ایالات متحده امریکا در دلۀ تمامی گجت های صوتی تصویری و ارتباطی پراکنده در دنیا باعث شد تا اسنودن خطرات پیش رویش را بپذیرد و تمام اطلاعات سری را در رسانه ها فاش کند. اینطور که پیداست، اسنودن نه تنها یک خائن نبود، بلکه نسبت به مسئولین سواستفاده‌گر کشورش نیز، وطن‌پرست تر ظاهر می‌شود.
فیلم اسنودن به بهترین شکل ممکن این حوادث را به نمایش در آورده است. هرچند در بعضی از مواقع با سیل نزولی اطلاعات پیچیده‌ای رو به رو می‌شویم که اسنودن درحال تعریف کردنشان برای خبرنگاران است. این موضوع برای برخی از بینندگان فیلم که جنبۀ مستندی فیلم را دوست نداشتند، مقداری اذیت کننده بود اما در کل از ارزش های این فیلم بسیار مهم، چیزی کم نمی‌کند.
روند داستانی فیلم از ابتدا تا انتها در اوج قرار دارد و هیچوقت با رها کردن حوادث مهم و اتفاقات داستان‌ساز، به خود استراحت نمی‌دهد. مگر در سکانس های بسیار کوتاه و جزئی که سریع به انتها می‌رسند و البته نکات قابل توجهی نیز در آنها وجود دارد و به جذابیت فیلم افزوده‌اند. اشاره به مباحث امنیتی مختلف کشور های دیگر نیز بخشی دیگر از ویژگی های مهم و جالب توجه فیلم اسنودن است که بیننده را شدیداً به فکر فرو می‌برد. به جرات می‌توان گفت اگر بینندۀ فیلم از طرفداران پر و پا قرص اخبار روز دنیای سیاست کشور های مطرح جهانی باشد، بیشترین لذت را از فیلم خواهد برد و علاقۀ زیادی به تماشای دوبارۀ آن پیدا می‌کند.
بازیگران مطرح زیادی هستند که در فیلم ایفای نقش کرده‌اند و بر جذابیت های فیلم افزوده‌اند. موسیقی های متن فیلم را هم نمی‌توان اثر هنری بی‌بدیل و خاصی در نظر گرفت ولی به هرحال متناسب با جو و فضاسازی فیلم ساخته شده‌اند و تم سایبری فیلم را کامل‌تر از قبل می‌کنند. ماجرا های فیلم بیشتر با اتکا و الگوبرداری از نوشته ها و گزارش های وکیلِ آقای اسنودن در مسکو (پایتخت کشور روسیه) فیلمنامه نویسی شده‌اند و کاملا حقیقی و معتبر هستند. اسنودن را باید دور از هرگونه مشغله های روزانه‌ای که افکار انسان را به خود مشغول می‌کنند، تماشا کرد. درون فیلم پر است از بهانه های متعدد برای نگرانِ دنیا شدن. پس بهتر است هنگامی فیلم را تماشا کنید که شرایط خوب فکر کردن در رابطه با فیلم کاملا هموار باشد.
اسنودن یک فیلم سینماییِ مستندطوری است که ارزش زیادی باید برایش قائل شد. با حوصله تماشایش کرد و هم‌شانه با ریسک های خطرناک اسنودن پیش رفت و چاشنی های عاشقانۀ همسرش را هم تجربه کرد که واقعا رنگ و لعاب خوب و خاصی به فیلم نبخشیده‌اند.
فیلم اسنودن را تهیه کنید تا علاوه بر لذتِ تماشا کردنش، از وقایع رخ داده در جهانِ پیرامونتان در عصر تکنولوژی و پیشرفت سازمان های اطلاعاتی نیز با خبر شوید.
نظرات