چه فیلمهای زک اسنایدر (Zack Snyder) را دوست داشته باشید و چه از آنها متنفر باشید، آنها رنگ و بوی خاصی دارند. در ادامه با سینما فارس همراه باشید.
دیگر فانتزیهای خوشرنگ و خوشبین MCU (جهان سینمایی مارول) یا Wonder Woman 1984 از میان رفته است و حالا دوره یکی از نسخههای لگویی اسنایدر به نام Darkness! میباشد که یکی از فیلمهای اسنایدر مانند Man of Steel، Batman v Superman و تنها چیزی که میتوان متصور شد یعنی نسخهای از Justice League میباشد. این فیلم، فیلمی تاریک، پرسر و صدا و اشباع شده از ابرقهرمانها است.
پس یکی از کارگردانان برتر سینمای ابرقهرمانی ما درباره این انتخاب چه نظری دارد؟ ریچارد دانر (Richard Donner)، کارگردان سوپرمن ۱۹۷۸، در مصاحبهای با تلگراف (به نمایندگی از IndieWire)، که متنی قطعی و تاثیرگذار در ساخت فیلم ابرقهرمانی که اتفاقا درخشان، شاد و خوشبینانه داشت، اظهار داشت که نمیداند اسنایدر کیست (البته او اولین فیلم Wonder Woman از پتی جنکینز (Patty Jenkins) را تماشا کرده و از آن لذت برده است.)
با این حال، مانند اسنایدر، دانر با یک بصیرت اولیه در دنباله فیلم ابرقهرمانیاش، به جای یک کارگردان جدید جایگزین شده که از طرف استودیو برای ساخت فیلم مامور شده است، بیشتر کنار میآید. سوپرمن ۲ که در دهه ۱۹۸۰ تولید شد صحنههای زیادی داشت که توسط دانر قرار بود کارگردانی شود. اما هنگامی که شرایط پشت صحنه تهیهکنندگان فیلم برای تحمل بیش از حد سخت شد، دانر اخراج شد و کارگردان مشهور کمدی یعنی ریچارد لستر (Richard Lester) جایگزین وی شد، وی نسخه جدیدی را دوباره فیلمبرداری کرد. دانر سرانجام روز خود را در دادگاه با انتشار ویدئو خانگی Superman II: The Richard Donner Cut که در سال ۲۰۰۶ به عنوان تلاشی برای بازگرداندن بصیرت اولیهاش از دنباله منتشر شد، سپری کرد. دانر با در نظر گرفتن این زمینه، خوشحال بود که WB به اسنایدر اجازه میدهد تا بصیرت اولیه خود را بازیابد و آن را فوقالعاده خواند.
کارگردانانی که از دیگر کارگردانان حمایت میکنند میگویند که شما عاشق دیدن آن هستید! ولی چیزی بر اساس اظهارات کلیتر دانر در مورد فرهنگ سینمای ابرقهرمانی معاصر، به من میگوید که گویی او، دیدن فیلم Justice League از زک اسنایدر یا هر یک از فیلمهای قبلی DC را دوست نداشته باشد. دانر در مورد فیلمهای ابرقهرمانی امروز گفت:
وقتی میبینید که طبق معیارهای من درست انجام شده است، کاملا رضایتبخش است. من وقتی آنها را میبینم بسیار خوشحال میشوم و به آنها افتخار میکنم. وقتی کار اشتباهی انجام شد، بسیار ناامید کننده است… افراد زیادی هستند که ابرقهرمانان را بسیار بدبین میکنند، این افسردهکننده است. وقتی آنها تاریک، تیره و تار و عصبانی از خود و جهان هستند، به نظر من سرگرمکننده نیست. فکر میکنم واقعیت کافی برای اثبات آن وجود دارد. ما بیش از چهار سال است که از این گذشتهایم. من فکر میکنم ما خلاف این را آرزو داریم.
بدبین، افسرده، تاریک، تیره و تار، عصبانی … اینها همه توصیفاتی است که من برای توصیف فیلمهای ابرقهرمانی اسنایدر، با طراحی و قصد انجام میدهم. اگر میخواهید این فیلمها را امتحان کنید، خدا به همراهتان. اما اگر دانر هرگز تصمیم بگیرد طعم کارهای اسنایدر را بچشد، ممکن است بعد از این همه سخن، خواهان مداخله در استودیو باشد.
منبع: Collider
نظرات