کارا دلوین هم به نقدهای Suicide Squad واکنش نشان داد

نظرات

• Ali Danger says:

  August 6, 2016 at 20:20

  ینی هر کسی سعی داره یه زور هم که شده از این فیلم دفاع کنه.
  منم که باید خودم ببینم خوشم میاد یا نه. اگه آره که ینی آدم باهوشیم. D:

  Reply
• Hanna says:

  August 7, 2016 at 05:33

  من تا امشب با یه نظر دقیق مى یام اما ورود دلوینجى از دنیاى مد به سینما واقعا اتفاق خجسته اى بود.

  Reply
• Hanna says:

  August 7, 2016 at 15:11

  اینو یه جاى دسگه هم گذاشتم. یادم نیست کجا ولى به این پست مربوط بود. شرمنده. لطفاً قبلى رو پاک کنید
  مى دونم به این پست ربطى نداره ولى خواستم دستکم نظر یکنفر که خود فیلم رو دیده هم بدونید.
  من جوخه خودکشى رو همین الان دیدم و اصلا واکنش منتقدها برام قابل درک نیست. فیلم با فاصله بسیار زیاد بهترین فیلم دى سى تا الان هست. اصلاً منتظر تماشاى فیلم بى سروتهى مثل بت من علیه سوپر من، یا جنریکى مثل مرد پولادى نباشید. فیلم یک بى مووى فوق العاده است که به نظر من قربانى ادیت هاى متعدد، داستانگویى به هم ریخته (توى تدوین) و مهمتر از همه تریلر هایپ کننده اش شد.
  اما بدون اسپویل داستان، اول بدى هاى فیلم رو مى گم و بعد خوبى هاش رو نگه مى دارم براى آخر. اولین ایراد فیلم از هم پاشیدگى خط داستان توى تدوین هست. فیلم واقعاً از نقطه شر درگمى شروع مى شه و بعد از کمتر از ده دقیقه دوباره شروع فیلم رو تکرار مى کنه. ایراد دوم که خیلى بزرگه توى ریتم فیلم هست که بازهم به نظر من ایراد تدوین هست. عموماً فیلم یه مقدمه داره که تو یک نقطه مى رسه به کلیماکس و بعد هم یه نتیجه گیرى که گره هاى داستان باز مى شه. گاهى هم مثل مد مکس فیلم به جاى ساختار قبلى مثل بشکه باروت کم کم مى ره مثل پله بالا تا منفجر بشه. اما مشکل این فیلم اینه که از کلیماکس شروع مى شه و توى کلیماکس تمام مى شه. نه فرصتى هست که شخصیت ها خودشون رو نشون بدن و نه فرصتى براى عمق دادن به داستان. فیلم از نظر فنى هم در مقابل کارهاى مارول خیلى خوب نیست. چه کیفیت سه بعدى بودن فیلم و چه شفافیتش.
  اما خوبى هاش. اول، دوم و سوم هارلى کویین. مارگوت رابى رسماً نقش زندگى شو بازى کرده. با فاصله یکى از بهترین زنده کردن شخصیت هاى کمیک روى پرده، بازى رابى در نقش هارلى کویین خست و به جرات هر لحظه اى که روى پرده است، بهترین لحظه فیلمه. رفتن رابى از سریال هاى سطح پایین تلویزیون استرالیا به سینماى هالیوود واقعاً اتفاق فرخنده اى بود. مابقى بازیگرها همه خوبن. اذت بخش و تماشاشون جداً سرگرم کننده است (بومرنگ دقیقاً یک لات استرالیایى هست). تنها بازى متوسط مربوط به کارا دلونجى/انچنترس از نیمه فیلم به بعد هست.
  موسیقى عالیه، و استفاده از ترانه هاى خاطره انگیز فوق العاده است. در واقع حاشیه صوتى فیلم جداً شنیدنیه، هر چند به نظر مى یاد بعضى هاش به زور نوى فیلم اومده که با تریلر هماهنگ باشه (و متاسفانه یکى از بهترین لحظات تریلر توى فیلم نیست). کارگردانى روان هست که بازهم مى شه گفت تدوین بهش ضربه زده. و البته فیلم بسیار تیره و تار و تلخ هست. جیزى که باعث شده هم چین خیلى بهش روى خوش نشون نده و هم خود وارنر.
  این هم براى ته نوشته. جوکر. این جوکر نه به فیلسوفى و عمق نسخه خیث لجر هست، نه مثل جوکر نیکلسون خطرناک و هنرمندانه است. اگر این ها رو کنار بگذاریم با جوکرى روبرو مى شیم که اکر فرصت بیشترى بهش داده مى شد شاید عملکرد بهترى داشت. این جوکر بیشتر سردرگم و بى هدفه تا خطرناک. البته دوستان من مى گفتن این جوکر از گولدن ایج هست و با دو تا جوکر دیگه متفاوته (تو کمیک ها) و خیلى ازش راضى بودن، اما من حقیقتاً لذت نبردم. به نظر من این یکى هم بى منطق بود (صبر مى کنم تا فیلم براى دانلود بیاد) و بیشتر سعى مى کرد خطرناک و دیوانه باشه تا اینکه مثل لجر و نیکلشون دسوانگى و خشونتش از درون بیاد.
  در نهایت فیلم شاید به خوبى فیلم هاى مارول نباشه، اما امتیاز منتقد ها بهش واقعاً بى منطق هست. من از همین الان حاظرم بلیط هاى فیلم بعدى با شرکت هارلى کویین رو بخرم.

  Reply
  • Ali Danger says:

    August 7, 2016 at 15:42

    بسیار عالی. راستش من رو به فیلم امیدوار کردین! ولی اینکه جوکر لتو رو با جوکر لجر مقایسه کرد اشتباهه. مقیاس شبیه بودن به لجر نیست. مقیاس کمیکه. با اینکه فیلم رو هنوز ندیدم، ولی میشه گفت خیلی بیشتر از لجر مرحوم شبیه به کمیکاش بود.
    (راستی خانم هانا با اجازه این نقدتون رو با نام منبع D: به چن نفر فرستادم.)

    Reply