فیلم شکل آب (Shape of Water) ساختهی گیرمو دل تورو (Guillermo Del Toro) ممکن است داستان خود را از فیلمنامهای به نوشته پاول زیندل از دهه ۱۹۶۰ گرفته باشد. با داستانی درمورد زنی خدمتکار و لال که عاشق یک هیولای آبی میشود، شکل آب ۱۳ نامزدی اسکار از جمله بهترین فیلم را کسب کرده است. فیلم تا به حال هم جوایز متعددی از جمله شیر طلای فستیوال فیلم ونیز را کسب کردهاست. برای خواندن ادامه مطلب با سینماگیمفا همراه باشید…
این مطلب شامل مقدار کمی اسپویل است
گیرمو دل تورو داستان اصلی را گرفت و به همراه ونسا تیلور (Vanessa Taylor) فیلمنامه نامزد اسکار فیلم را قلم زد. حالا اتهاماتی شکل گرفتهاند که شاید داستان فیلم اصلا اصل نبوده باشد. طرفداران نویسندهی فیلمنامه پاول زیندل، در شبکههای اجتماعی جلو آمدند و شباهتهای زیادی بین شکل آب و نمایشنامهی زیندل با نام «بگذار زمزمهات را بشنوم» پیدا کردند. اعضای خانوادهی زیندل هم نسبت به آنچه سرقت ادبی میدانند اعتراض کردند.
بگذار زمزمهات را بشنوم نمایشنامهای ست به نوشتهی نویسندهی برنده جایزه پولیتزر، پاول زندیل. داستان به خدمتکاری تنها به نام هلن میپردازد که در یک موسسه تحقیقاتی شغل جدیدی بدست میآورد. آزمایشات عجیبی در این موسسه انجام میشود، از جمله آنالیز مغزی پستانداران باهوشتر از انسان. طبیعیست که دانشمندان از این اطلاعات برای ساختن اسلحه جدید استفاده خواهند کرد. هر چه باشد دوران جنگ سرد است!
یک روز هنگام کار، هلن متوجه میشود دلفینی که در این موسسه تحقیقاتی زندانی شده و کل عمرش را درون یک تانکر میگذراند با او ارتباط برقرار میکند. هلن خجالتی با دلفین، که حاضر به برقراری ارتباط با هیچکس دیگر نیست، رابطهای شکل میدهد. متاسفانه، دانشمندان از اینکه دلفین با آن ها همکاری نمیکند بسیار ناامید شدهاند و قصد کشتن و بررسی مغزش را دارند. هلن که حالا عاشق این جانور آکواریومی شده، نقشهای برای نجات جان دلفین و خارج کردن قاچاقی او از موسسه میکشد. نقشهی هلن شکست خورده و خشم رئیس خود را برمیانگیزد. اما رئیس متوجه رابطهی خاص هلن و دلفین میشود و به جای اخراجش، سعی میکند او را متقاعد کند تا کمکشان کند. هلن هم از شرکت در آزمایشات بیرحمانهی آن ها خودداری میکند.
در سال ۱۹۶۹ بگذار زمزمهات را بشنوم یک فیلم تلویزیونی یک ساعته شد که فیلمنامهی آن را هم خود زیندل مینوشت. مانند بگذار زمزمهات را بشنوم، شکل آب هم در جنگ سرد جربان دارد. هر دوی آنها داستان خدمتکاری خجالتیست که در موسسهای مرموز کار میکند و عاشق یک موجود عجیب دریایی میشود. در هردوی آنها ارتباط عاطفی با این موجود باعث میشود زن از لاک خودش بیرون بیاید. در هر دوی آنها زن اعتماد موجود را با آوردن غذا و رقصیدن با جارو بدست میآورد!
هم در نمایشنامهی زیندل و هم در شکل آب، دانشمندان موسسه با موجودات و هم با کارکنان مانند چیزهایی بیارزش رفتار میکنند. در هر دو داستان آزمایشگاه به دنبال مقاصد نظامی هستند. برخلاف بگذار زمزمهات را بشنوم، شخصیت اصلی شکل آب قدرت حرف زدن ندارد – اگرچه در نمایشنامه هم به خاطر جایگاه پایین هلن کسی به حرفهای او توجهی نمیکند. موجود شکل آب چیزی متفاوت از دلفین نمایشنامه است. در نوشتهی زیندل، رئیس هلن یک بیشعور است ولی در شکل آب، رئیس الیزا که مایکل شنون (Michael Shannon) آن را بازی میکند از مگلومانیا (جنون قدرت) و همه جور بیماری مربوط به پاتولوژی رنج میبرد.
در حالیکه هلن نمایشنامه زیندل در نجات دلفین شکست میخورد، الیزای شکل آب در این ماموریت موفق میشود. در هیچ کجای بگذار زمزمهات را بشنوم نوشتهی زیندل دلفین و هلن در آخر وارد یک رابطهی جنسی جادویی نمیشوند. اما آیا دل تورو واقعا ایدهی این فیلم محبوب را دزدید؟ یا اینکه کل این ماجرا یک سوءتفاهم عجیب و غریب است؟
منبع: ScreenRant
نظرات