علیرضا داوودنژاد درباره ساخت دنباله «مصائب شیرین» بعد از ۲۰ سال به نقش مونا داوودنژاد اشاره کرده و گفته که دوست داشته یاد مادرش را هم زنده کند. «مصائب شیرین ۲» در بخش مسابقه بین‌الملل جشنواره جهانی فجر برای اولین بار به نمایش درآمد.
علیرضا داوودنژاد در گفت‌وگو با ایسنا در پاسخ به اینکه چرا بعد از ۲۰ سال سراغ «مصائب شیرین ۲» رفته است، گفته است:
«موضوع «مصائب شیرین ۱» علاوه بر سینما، رابطه رضا و مونا است و عشقی که به هم دارند و مناسباتی که با خانواده پیدا کردند. به نظر می‌آید اگر کسی بخواهد دوباره درباره این موضوع فیلم بسازد، شاید بهتر باشد که این رابطه به سرانجامی برسد؛ مثلاً ازدواجی صورت بگیرد و مدت‌ها هم از آن بگذرد و شکل جدیدی را که روابط پیدا می‌کند، نشان بدهیم. به خصوص بعد از ۲۰ سال که از ایران رفته‌اند، مهاجرت کردند و فرزند دختری دارند به نظر می‌رسد این زمان مناسبی است برای برگشتن به سراغ این رابطه و مناسباتش با اقوام و فامیل و در ادامه وطن و کشور میزبان. جز این می‌ماند موضوع سینما که دیروز و امروز ندارد و برای من همیشه تازه است.»
این کارگردان درباره اینکه آیا سخت نبود دوباره گروه بازیگری را بعد از سال‌ها مقابل دوربین ببرد، خصوصاً مونا که در این سال‌ها خارج از کشور بود و کمتر با سینما درگیر بود، پاسخ داد:
«اتفاقاً یکی از دلایل ساخته شدن «مصائب شیرین ۲» مونا است. مونا در این سال‌های اخیر، احساس دلتنگی داشت به خاطر اینکه از سینما دور افتاده بود و این احساس هر سال بیشتر می‌شد.»
داوودنژاد یادآور شد:
«مونا همیشه هم در تماس‌هایی که با هم داشتیم، می‌گفت به انگلیس بیا و اینجا پروژه‌ای را بساز. از طرف دیگر مونا دو فرزند دارد و تنها گذاشتن آنها برایش کار سختی بود به همین دلیل می‌گفت که من به آنجا بروم و فیلمی بسازم. در این مدت نیز من احساس می‌کردم، دلتنگی او بیشتر شده و من هم باید فیلمی بسازم و چه بهتر که به آنجا برویم و بعد از این همه سال با “رضا” نگاه تازه‌ای به این رابطه و مناسباتش با خانواده و فامیل و وطن بیندازیم و یاد سینما را هم با “مامان اتی” اش زنده بداریم.»
کارگردان «مصائب شیرین» در پاسخ به اینکه با توجه به محتوای ایرانی فیلم، چقدر به حضور جهانی آن امیدوار هستید، گفت:
«من در عین حال که برایم موفقیت جهانی سینما اهمیت دارد و دلم می‌خواهد فیلم خودم هم به این موفقیت‌ها دست پیدا کند اما زمانی که به ساخت یک فیلم اقدام می‌کنم، متأسفانه نمی‌توانم تمرکزم را بر روی این مطلب نگه دارم که نحوه ساخت و پرداخت فیلم حتماً با نمایش فیلم برای کسانی که فارسی زبان نیستند، مناسب باشد. به همین دلیل نمی‌دانم که چه بازتابی در خارج از کشور پیدا می‌کند. در حقیقت من وقتی در حال ساختن فیلمی هستم، تمرکزم بر روی داخل و تماشاچی ایرانی است که فیلم را خواهد دید. من معتقدم فیلم باید خاصیت محلی خودش را داشته باشد و منعکس کننده آدم‌ها، روابط، برخوردها و نحوه‌ی زیست آدم‌هایی باشد که متعلق به همان جا هستند. این امر برایم اهمیت زیادی دارد و تمرکزم را بر روی همین موضوع نگه می‌دارم.»
منبع: آی‌سینما
نظرات