کارگردان سریال «وارش» تاکید کرد که این سریال به مخاطب باج نداده است و به روایتی که داشته، وفادار بوده است. احمدی کاوری تاکید کرد: تمام مخاطبانی که نسبت به سریال «وارش» عصبانی، خوشحال و یا هیجان‌زده شدند، با سریال ارتباط خوبی برقرار کردند.
نشست خبری سریال «وارش» صبح دوشنبه (۳۰ دی ماه) با حضور محمودرضا تخشید (تهیه‌کننده)، احمد کاوری (کارگردان)، محمدکامبیز دارابی (مجری طرح) و بازیگران این مجموعه از جمله رامین راستاد، ساناز سماواتی، نیلوفر شهیدی، علیرضا جلالی‌تبار، نسرین بابایی، سهی بانو ذوالقدر و آوا دارویت در ساختمان روابط عمومی کل سازمان صداوسیما برگزار شد.
احمد کاوری در ابتدای این نشست با اشاره به حذفیاتی که در بخش اول سریال در خط قصه اتفاق افتاد، گفت:
این اتفاق به شفاف‌تر شدن قصه کمک کرد؛ به نوعی که ضدقهرمان و نیازهای دراماتیک ما در بخش اول قصه نمایان شدند.
وی ادامه داد:
سریال «وارش» از نظر محتوایی به دنبال این بوده که گرد هم آمدن اقوام، همدلی و همزبانی را به تصویر بکشد. آدم‌ها در نقش‌های مختلف در هم تنیده می‌شوند و در پلان آخر می‌بینید که گرد هم می‌آیند.
رامین راستاد، بازیگر نقش شاپور نیز در این نشست در سخنانی گفت:
این سریال از قسمت سوم و چهارم تاثیر خود را روی مردم گذاشت؛ چراکه در مدت فیلمبرداری هرجا می‌رفتم، مردم ما را با وارش می‌شناختند که نشان می‌دهد این کار موفق بوده است. مدت‌ها بود کار سختی بازی نکرده بودم و به نظر من این کار جز آثار فاخر تلویزیون به شمار می‌آید.
وی ادامه داد:
چند سالی است که در تلویزیون کاری نکرده بودم که بعد از آن به لحاظ مادی و معنوی حالم خوب باشد. در ۱۲ سال گذشته این اولین بار بود که حتی یک بار برای دستمزدم با کسی تماس نگرفتم و به لحاظ نظم، پروژه عالی بود.
ساناز سماواتی نیز در این نشست بیان کرد:
پس از سال‌ها با تیمی کار کردم که خیلی همکاری خوبی بود و از این بابت به شدت خوشحالم.
نسرین بابایی در این نشست گفت:
وارش شخصیتی بود که با تلاش دو بازیگر شکل گرفت. تماس‌هایی داشتم که خانم‌هایی می‌گفتند تو من را بازی کردی. همین موضوع نشان می‌دهد که وارش موفق بوده است. وارش مادر ایرانی است که اثر انگشت خودش را دارد. سریال وارش اثر انگشتی داشت که آن را گذاشت و با حضور مردم مانا شد.
نیلوفر شهیدی در این نشست اظهار کرد:
شکوفه مظهر یک زن مقاوم و محکم نسبت به عقاید خود بود. مادر این خانواده با وجود تمام دغدغه‌های خودش دختری همانند خود تربیت کرد. با این تفاوت که دخترش قدری قدرتمندتر بود.
احمد کاوری در رابطه با داستان سریال که برداشتی از رمان مهاجران بوده است، گفت:
هنر اقتباس این است که ما قصه‌ای را ایرانیزه کنیم که در این اثر سعی کردیم این کار را انجام دهیم. علاوه بر این این اتفاق سبب می‌شود که افراد این رمان را بخوانند و حتی از آن اقتباس‌های دیگری انجام شود که به ادبیات ما کمک کند.
وی درباره انتخاب بازیگران این سریال گفت:
در این کار انتخاب دوم ما بهتر از انتخاب اولمان بود و برخی از بازیگران ورای انتظار من کار کردند که از این بابت خوشحالم. علاوه بر این قرار گرفتن بازیگران تهرانی و شمالی در کنار هم فضای رقابتی را ایجاد کرده بود که به کلیت اثر کمک کرد.
کاوری درباره دو پارت بودن داستان این مجموعه توضیح داد: خودمان این موضوع را قبول داریم ولی با توجه به شرایط مالی که داشتیم به این صورت عمل کردیم. این کار در حدود ۹ ماه با بودجه مشخصی ساخته شده و الف ویژه نبود که بتوانیم برای آن زمان بگذاریم.
وی همچنین درباره بعد گردشگری این سریال نیز گفت:
برای پیدا کردن هرکدام از لوکیشن‌ها زمان زیادی صرف کردیم تا یک جغرافیا را برای مخاطبان بسازیم. به نوعی هم رغبت برای دیده شدن اثر ایجاد شود و همچنین به آن محیط کمک کند. خیلی افراد تماس گرفته و پرسیدند که این جنگل کجاست. این جنگل همیشه هست ولی چون ما سرمان در گوشی است آن را نمی‌بینیم. به شدت علاقمندم که از نقاط مختلف ایران تصویر بردارم و به مردم نشان دهم تا به گردشگری در کشور نیز کمک کند.
جلالی تبار درباره شباهت شخصیت وارش به ستایش گفت:
ما در هنرهای نمایشی ۳۶ وضعیت بیشتر نداریم مسلما شباهت در همه اثرها وجود دارد و تکرار این ۳۶ وضعیت به معنای کپی برداری نیست. وارش دو سه نقطه مثبت دارد؛ اینکه به سنت اقتباس برگشتیم سنت خوبی که قرار بود در سطح تله‌فیلم به آن پرداخته شود و به هنرمندان کمک شود. ما در این سریال به سمت ادبیات و موقعیت‌های شناخته نشده رفتیم، همچنین میراث، زبان و جشن‌های عمومی را در عرصه عمومی نشان دادیم.
رامین راستاد بازیگر سریال وارش درباره لهجه گیلانی بازیگران، با اعتقاد بر اینکه به درستی در سریال وارش استفاده شده بود، گفت:
لهجه برای بازیگرانی مثل ما بسیار ریسک است و اگر درست ادا نشود مسخره می‌شود. اما در این سریال با توجه به این که ما در همان منطقه گیلان حضور داشتیم و لوکیشن در آن منطقه بود با استفاده از دوستان گیلانی و بازیگران گیلانی به خوبی توانستیم این لهجه را ادا کنیم.
در ادامه‌ی نشست، کارگردان وارش درباره‌ی علت غیبت جابر قاسمعلی (نویسنده) مورد سوال قرار گرفت، که در پاسخ به این که آیا به دلیل حواشی ایجاد شده و تغییرات قصه این نویسنده در نشست حضور نداشته است؟ توضیح داد:
من خودم بارها نویسنده بوده‌ام. وقتی اثری وارد فضای تولید می‌شود، حتی اگر وفاداری کامل هم به متن نداشته باشد، من به عنوان نویسنده گله‌ای نمی‌کنم. حضور نویسنده نیز در نشست امروز تعمدی نبوده است، کپشن‌هایی که ما در کار داشتیم کاملا به نام ایشان بوده است، با وجود این که تغییراتی در قصه ایجاد کردیم، اما صاحب کل اثر ایشان هستند.
کاوری در پاسخ به پرسش ایسنا درباره چالش‌های احتمالی پیش‌روی کارگردان برای انتخاب دو بازیگر ایفاگر نقش شخصیت وارش، در دو برهه زمانی متفاوت و گریم بازیگران، گفت:
پیش از این قرار بود یک بازیگر این شخصیت را تا پایان ادامه دهد اما در ادامه‌ی قصه، به این نتیجه رسیدیم که در مقطع زمانی دوم زندگی وارش، بازیگر دیگری را انتخاب کنیم؛ البته جرأت نداشتیم این را مطرح کنیم، چراکه بازیگر ما نمی‌دانست که به این تصمیم رسیده‌ایم، اما این ریسک را پذیرفتیم و از حضور خانم نسرین بابایی در بخش دوم استفاده کردیم که اتفاق خوبی هم بود و به کلیت این نقش کمک کرد.
این کارگردان در پایان در پاسخ به پرسش دیگر ایسنا درباره شباهت شخصیت وارش به ستایش نیز گفت:
هر شخصیت و اثری ویژگی‌های خودش را دارد، در حالی که شباهت در همه اثرها وجود دارد و نمی‌توان اینگونه مطرح کرد که شخصیت وارش کپی از شخصیت سریال‌های دیگر است.
منبع: ایسنا
نظرات