برخاسته از خاکستر | نقد و بررسی فیلم John Wick: Chapter 2

فیلم جان ویک، یکی از فیلم‌های بسیار خوب و موفق سال ۲۰۱۴ میلادی بود که به طرفدارانش نوید یک دنباله را می‌داد. هم اکنون و در سال ۲۰۱۷، دنباله‌ای برای فیلم جان ویک به اکران رسیده است که دوباره به نحو احسن، شخصیت اصلی فوق‌العادۀ خود یعنی جان ویک با بازی کیانو ریوز را به نمایش می‌گذارد. مخاطب هنگام تماشای فیلم، در سکانس‌های اکشن دیوانه‌وار فیلم غرق می‌شود و هیجان زیادی را تجربه می‌کند. جان ویک ۲، دنباله‌ای آبرومند برای نسخۀ پیشین است که نوید از انتشار سومین فیلم در این سری را می‌دهد. کیانو ریوز باری دیگر در این فیلم ثابت می‌کند که یک بازیگر تمام عیار در خلق اکشن‌های ناب است و بیننده را به وجد می‌آورد. داستان فیلم هم پس از حوادث نسخۀ پیشین روایت می‌شود و بیشتر چهره های درون فیلم را پیش از این ملاقات کرده‌اید. جان ویک در این فیلم پا به یک ماجراجویی جدید می‌گذارد که بسیار چالش برانگیزتر از قبل به نظر می‌رسد و لولوخورخورۀ دوست داشتنی فیلم را کاملا درگیر نبرد های خونینی می‌کند که به عنوان یکی از اصلی‌ترین نکات مثبت فیلم به حساب می‌آیند. در ادامۀ مطلب نگاهی به فیلم جان ویک ۲ خواهیم انداخت و به بررسی نکات مثبت و منفی فیلم می‌پردازیم. با سینماگیمفا همراه باشید.

به محض تمام شدن نسخۀ اول، حوادث جان ویک ۲ آغاز می‌شوند. جان مجبور است برای ادای دین به یکی از اطرافیانِ قدرتمندش به نام سانتینو دانتونیو با بازی ریکاردو اسکامارسیو، یک ماموریت به دستور وی انجام بدهد. ماموریتی که طی آن باید خواهرِ سانتینو که جیانا نام دارد (با بازی کلودیا گرینی) را به قتل برساند تا سانتینو بتواند به خواسته های منفعت طلبانه‌اش برسد. قتل جیانا توسط جان ویک، منجر به واکنش نشان دادن سانتینو می‌شود و ۷ میلیون دلار برای به قتل رساندن جان جایزه گذاشته می‌شود و تعداد بسیار زیادی از حرفه‌ای ترین قاتلان اطراف جان ویک، به دنبال کشتن او، به راه می‌افتند. همانطور که دریافتید جان ویک اینبار وارد چالشی بسیار بزرگتر از حوادث نسخۀ پیشین می‌شود و مهم‌تر از آن اینکه کیانو ریوز هم بسیار پخته‌تر و حرفه‌ای‌تر از قبل به ایفای نقش خود به عنوان شخصیت اصلی فیلم می‌پردازد و جلوه‌ای متفاوت را به فیلم اهدا می‌کند.

ریوز به بهترین شکل ممکن، شخصیتی هوشمند، با اراده و خشن را از جان ویک خلق می‌کند و در سکانس های اکشن فیلم، به طرز خشونت‌واری به مبارزه کردن می‌پردازد که بیننده را به وجد می‌آورد. در طول فیلم به هیچ وجه مخاطب به فراموشی سپرده نمی‌شود و مدام سورپرایز های هیجان انگیزی برای وی برنامه ریزی شده‌اند. اکشن های ناب و تعقیب و گریز های مهیج در کنار داستانی غیرقابل پیش‌بینی و غافلگیر کننده، از جمله مواردی هستند که بیننده را در طول فیلم به خود جذب می‌کنند و وی را همیشه در اوج نگه می‌دارند. نسبت به نسخۀ قبلی از محتوای کمدی و لحن شوخ فیلم کاسته شده است و همه چیز رنگ و لعاب یک فیلم مملو از خشونت، انتقام و خون را به خود گرفته است که در راس تمامی آنها کارگردانی مثال زدنی چاد استاهلسکی را شاهد هستیم.

چاد در این فیلم هم لحن خشن و پراضطراب نسخۀ قبل را رعایت کرده است و فیلمی کاملا موافق با مزاج مخاطبان ساخته. همچنین حضور چند دشمن جدید در صفوف دشمنان جان ویک در کنار ضربه های مهلک وارد شده بر جان در ابتدای فیلم، باعث شده‌اند نسخۀ دوم، خود را بسیار حیاتی‌تر و دیوانه‌وارتر از قبل به نمایش بگذارد. فراز و فرودهایی در طول فیلم احساس می‌شوند که روند فیلم را متنوع‌تر کرده‌اند. حوادث داستانی فیلم در لوکیشن های مختلفی رخ می‌دهند و در پایان فیلم هم شاهد یک تالار آیینۀ بسیار هیجان انگیز هستیم که جو مبارزۀ نهایی جان ویک را متشنج‌تر کرده است. شاید مبارزۀ جان ویک با دشمن اصلی‌اش در فیلم یعنی سانتینو، آن‌چنان خونین و انقلابی نباشد اما سکانس های مبارزۀ جان با دیگر شخصیت های منفی که در فیلم با آنها آشنا خواهید شد، به طور کامل این موضوع را جبران می‌کنند و به طور کلی نمی‌توان از این حیث ایراد خاصی از فیلم گرفت.

از جمله ایراداتی که می‌توان به فیلم گرفت این است که دیالوگ های فیلم، بسیار سطحی هستند و صرفا برای پیشبرد داستان به زبان آورده می‌شوند. به طور کلی در دقایق ابتدایی فیلم مشغول تجدید دیدار با شخصیت اصلی فیلم می‌شویم و مدام از خطرات جان ویک می‌شنویم و کابوسی کشنده برای دشمنان را از وی در ذهن خود می‌سازیم. شاید یکی دیگر از اشتباهات سازندگان در همین قسمت باشد که اشاره به ضعف در فیلمنامۀ این اثر دارد. از زبان شخصیت های درون فیلم، یک ماشین کشتار دسته جمعی از جان ویک معرفی می‌شود که در امتداد آن، مخاطب به هیچ بهانه‌ای نمی‌تواند به خود بقبولاند که شاید کمی احتمال داشته باشد که جان در این مبارزه شکست بخورد. از همین رو در صحنه های نبرد فیلم، تنها از شیوه های کشته شدن دشمنان توسط جان لذت می‌برید و به هیچ وجه نگرانی از بابت شکست خوردن وی ندارید. از همین رو آنطور که باید، فیلم دارای حساسیت مورد نیاز خود نیست و تنها نمایشی از قدرتمندی های شخصیت اصلی‌اش به حساب می‌آید. اما از حق نگذریم، صحنه های اکشن فیلم همانند نسخۀ اول، یک سر و گردن از دیگر فیلم های اکشن زمان خود بالاتر به حساب می‌آیند و از کیفیت بسیار بالایی برخوردارند. شیوۀ فیلمبرداری در این فیلم هم به گونه‌ای انجام شده است که شاهد بیشترین جزئیات ممکن در درگیری های تن به تن باشیم و خشونت موجود در مبارزات را به طور کامل احساس کنیم.

برخلاف دیگر فیلم های امروزه در ژانر اکشن که تا حد بسیار زیادی در بالا بردن کیفیت اکشن های خود دست به دامان تکنولوژی CGI می‌شوند؛ در ساخت جان ویک ۲ سعی بر این بوده که مبارزات بسیار باورپذیر باشند تا مخاطب احساس غریبگی با فیلم نکند و تمام محتوای آن را درک و تجسم کند تا تماشای فیلم به تجربه‌ای بسیار دلنشین برای وی تبدیل شود. این موضوع را می‌توان یکی از نکات مثبت فیلم در نظر گرفت که منجر به بالا رفتن کیفیت فیلم در دستۀ اکشن های کلاسیک باشد.

حتی از نظر سازندگان فیلم، هدف اصلی سری فیلم های جان ویک؛ خلق اکشن های دیوانه‌وار است؛ نه روایت یک داستان عمیق. از همین رو تمرکز اصلی سازندگان معطوف به خلق صحنه های اکشن فیلم و نبردهایی است که در میان فیلم های اکشن اخیر، حرف اول را می‌زنند. جان ویک می‌تواند یک منبع اقتباس بسیار خوب و کامل برای خلق یک بازی ویدئویی باشد که در آن کنترل یک شخصیت کشنده و دیوانه‌وار مانند جان ویک را به دست می‌گیرید.

به طور کلی، سازندگان فیلم به بهترین شکل ممکن توانسته‌اند به هدف خود دست یابند و فیلمی نفس‌گیر و درگیر کننده را در زمینۀ خلق صحنه های اکشن و خشونت های بی حد و اندازه، خلق کنند. چنانچه نسخۀ پیشین فیلم را تماشا کرده‌اید، هرچه زودتر نسبت به تماشای این فیلم جدید اقدام کنید. جان ویک ۲، یکی از بهترین فیلم های اکشن چند وقت اخیر است که در روایت یک داستان عالی و عمیق، باز می‌ماند و تمرکز اصلی‌اش در خلق مبارزات نفس‌گیر و هیجان انگیز است.