با شروع تابستان معمولا بازار بلاک باسترهای هیجانانگیز و صرفا سرگرم کننده هم داغ میشود تا خانوادهها آخر هفته را جلوی این فیلمها با یک ظرف تنقلات و در کنار همدیگر سپری کنند و از فردای آن روز، فیلم به کل از یادها پاک شده و هیچ تاثیری هم روی آنها نگذاشته است. اما دو فیلمی که قصد داریم این هفته به شما معرفی کنیم، کاملا از این سناریو جدا هستند و درواقع قرار است “تاثیر گذار” و “آموزنده” باشند. چیزی که این روزها کمرنگ شده و حتی باید در آثار کلاسیک سینما به دنبال آنها گشت. اولی یک اثر نسبتا مشهور با بازی ویل اسمیت است که احتمالا دیدگاه متفاوتی به زندگی روزمرهی ما میدهد و دومی اثری به واقع کامل از دیوید فینچر که کلمهی “اعتماد” را برای ما به سبک دیگری تداعی میکند. در ادامه با سینما فارس همراه باشید.
- نام فیلم : The Pursuit of Happyness «در جستجوی خوشبختی»
- سال انتشار: ۲۰۰۶
- کارگردان: گابریل موچینو (Gabriele Muccino)
- نویسنده: استیون کانراد (Steven Conrad)
- بازیگران: ویل اسمیت (Will Smith)، تاندی نیوتن (Thandie Newton)، جیدن اسمیت (Jaden Smith)، برایان هویی (Brian Howe)،جیمز کارن (James Karen)
- کشور سازنده: ایالات متحدهی آمریکا
- شرکت پخش کننده: کلمبیا پیکچرز (Columbia Pictures)، سونی پیکچرز (Sony Pictures)
- ژانر: درام زندگی نامهای
اسم این بخش از زندگیم، این بخش کوچیک، هست: خوشبختی. دیالوگی که در انتهای فیلم گفته میشود و اشک خیلیها را در سالن سینما درآورده است. در معرفی فیلم The Pursuit of Happyness باید گفت اثری است که در سبک خودش بعنوان یک رهبر شناخته میشود. همگی ما فیلمهای زیادی دیدهایم که در آن فردی با شرایط سخت و به دور از امکاناتی که سایر افراد دارند و صرفا به پشتوانهی تلاش خود به جایگاه خوبی میرسد، اما این فیلم به لطف ایدههای بسیار خلاقانهی نویسنده و کارگردان خود، توانسته است پا را مقداری از این چارچوب کلیشهای فراتر بگذارد و لحظات به واقع تماشایی را برای بیننده خلق کند. «در جستجوی خوشبختی» ملالت آورترین بخشهای زندگی کریس گاردنر (با بازی ویل اسمیت) را نشان میدهد و البته ایدههای کریس برای مواجهه با مشکلات و دست و پا زدنهای بی مضایقهاش، حس محبت بیاندازهاش بعنوان یک پدر در کنار تلاش شبانهروزی او برای رهایی از حس حقارتی که گریبانش را گرفته، بی وقفه در سرتاسر فیلم به چشم میخورد. از نقاط قوت فیلمنامه میتوان به این موضوع اشاره کرد که به جای پرداختن به بازههای زمانی بلند مدت و سالانهی زندگی قهرمان داستان، سعی شده است که به طور روزمره پیش برود و تک تک لحظات را حتی با کاملترین جزئیات، به رخ بیننده بکشاند. به طبع حس همزادپنداری نیز به شدت درگیر میشود و این به حدی است که شما میخواهید به هر شکل ممکن وارد زندگی کریس شوید و به او کمکی بکنید!
اما بعد دیگری که میتوان فیلم را در ردهی یک اثر بی رقیب به حساب آورد، درام به شدت قوی آن است. ارتباط کریس با اعضای خانوادهاش، خانوادهای که در آستانهی فروپاشی قرار گرفته است، دل هر بینندهای را به درد میآورد که البته این به لطف کسی است که برای ایفای این نقش برندهی جایزهی اسکار شده است. ویل اسمیت در فیلم The Pursuit of Happyness یک نمایش بینظیر از خود ایفا کرد و به همهی هواداران او توصیه میکنیم این اثر فوقالعاده از وی را به تماشا بنشینند. اما از دیالوگهای پرمحتوای فیلم نیز به سادگی نمیتوان گذشت. در لحظاتی که شوم بختی پیرامون دنیای تاریک کریس و پسر پنج سالهاش را میگیرد، او مثل یک پدر واقعا دانا کریستوفر را نصیحت میکند و جملات تامل برانگیزی را به زبان میآورد که اگر سایر جنبههای فیلم را کنار بگذاریم، همین نکته میتواند «در جستجوی خوشبختی» را به یک فیلم درست و حسابی تبدیل کند. اما فیلم نکتهی دیگری نیز برای ارائه دارد: جامعهی بیرحم و با اختلاف طبقاتی زیاد، مختص به خاورمیانه نیست و در قلب یک شهر مدرن جهان اولی هم، فقرا به دنبال جایی برای خوابیدن دست و پا میزنند. لذا توصیهی این هفتهی ما این اثر تاثیرگذار از کارگردان موچینو با بازی تحسین شدهی ویل اسمیت است.
- نام فیلم : The Game «بازی»
- سال انتشار: ۱۹۹۷
- کارگردان:دیوید فینچر (David Fincher)
- نویسندگان:جان برانکاتو (John Brancato)، مایکل فریس (Michael Ferris)
- بازیگران: شان پن (Sean Penn)، مایکل داگلاس (Michael Douglas)، جیمز ربهورن (James Rebhorn)، دبورا کارآنگر (Deborah Kara Unger، کارول بیکر (Carroll Baker)، آرمین مولر اشتال (Armin Mueller-Stahl)، پیتر دونات (Peter Donat)
- کشور سازنده: ایالات متحدهی آمریکا
- شرکت پخش کننده: Propaganda Films
در خلاصهای از فیلم «بازی» باید گفت که نیکلاس ون اورتن، یکی از سرمایهداران مقیم سان فرانسیسکو است که در روز تولد چهل و هشت سالگیاش، هدیهای عجیب از برادرش دریافت میکند. هدیهای که ماجرای کل فیلم را رقم میزند و باعث شده است تا ما امروز دیدن این فیلم را برای افرادی که مشکل قلبی دارند ممنوع اعلام کنیم! چرا که سرتاسر فیلم قرار است تا شگفتزده شوید و از خودتان بپرسید یعنی چه؟! اما جذابیت فیلم The Game تنها بخاطر مرموز بودن آن نیست، دیوید فینچر کارگردان کهنهکار آمریکایی عاشقان زیادی را بخاطر ساخت فیلم The Curious Case of Benjamin Button «مورد عجیب بنجامین باتن» دارد. وی در این فیلم نیز سنگ تمام گذاشته است و به لطف یک فیلمنامهی توانا، اثری تحسین برانگیز ساخته است.
«بازی» اثری است که کاملا ذهن بیننده را درگیر خودش میکند. نقش اول فیلم مایکل داگلاس، با یک شیمی جذاب و مختص ثروتمندان، در جریانی از اتفاقات قرار میگیرد و تماما حس سردرگمی، عصبانیت و انزجار را از بلاهایی که سرش میآید، به مخاطب انتقال میدهد و کاملا او را درگیر میکند. فیلم به نحوی پیش میرود که در ابتدا حس میکنید با یک ملودرام با تمی تاریک روبرو هستید، اما هر چه پیش میرود، هیجان آن بیشتر و بیشتر میشود و در انتها این هیجان به اوج خودش میرسد و انصافا شوکی که پایان فیلم به بیننده منتقل میکند، در هیچ کدام از علمی تخیلیهای این روزها هم نمیتوان یافت؛ اثری کامل و کم نقص که انگار اخیرا ساخته شده است و بوی قدیمی بودن را به هیچ وجه نمیدهد.
اما از شما همراهان همیشگی سینما فارس که دو فیلم معرفی شدهی این هفتهی ما را تماشا کردهاید، تقاضا میکنیم که نظرتان را در مورد آنها با ما در میان بگذارید.
نظرات