بابک کریمی از تجربه هم‌بازی شدن با سوفیا لورن می‌گوید

سوفیا لورن، ستاره سال‌های دور سینمای جهان با فیلم «زندگی پیش‌رو» محصول نتفلیکس به سینما برگشته است. کارگردان فیلم، ادواردو پونتی، پسر سوفیا لورن و کارلو پونتی، تهیه‌کننده نامدار است.

دیدن دوباره سوفیا لورن بر پرده نقره‌ای، خبر بسیار مهمی در عالم سینما است، هر چند برای ما ایرانی‌ها «زندگی پیش‌رو» جذابیت دیگری هم دارد؛ در این فیلم بابک کریمی بازیگر سرشناس سینما که بارها در فیلم‌هایی چون «جدایی نادر از سیمین» و «فروشنده» بازی‌های درخشانش را دیده‌ایم، کنار سوفیا لورن جلوی دروبین رفته است.

این ماجرا فقط برای ما جذاب نیست. در هیاهوی انتخابات آمریکا، نشریه معتبر «ورایتی» سراغ کریمی رفته‌ است تا با او درباره فیلم جدیدش و البته انتخابات آمریکا صحبت کند که بخش‌هایی از آن را می‌خوانیم.

واکنش جامعه سینمای ایران به نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا چگونه است؟

از جنبه فرهنگی، ایران همیشه میان دو گروه تقسیم شده است. گروهی که خواهان گفت‌وگو با دیگران و ترکیب فرهنگ‌ها و هنرهای گوناگون است و کسانی که می‌خواهند مرزها بسته شود. نوعی جدال فرهنگی اجتماعی در جریان است. ترامپ و بایدن هر کدام، یکی از این دو بخش را تغذیه می‌کنند. سیاست‌های ترامپ فضا را به سمت محافظه‌کارتر شدن می‌برد و بایدن به باز شدن فضا کمک می‌کند.

آن‌چه توجه مرا به خودش جلب کرد، این بود که این شکاف در جامعه سینمای ایران هم وجود دارد. برخی از باخت ترامپ خوشحال هستند و برخی نه. فضای یک‌دستی وجود ندارد.

اما در دوران اوباما برجام شکل گرفت که برخی تحریم‌ها را از میان برداشت و برای ایرانیان اکسیژن اقتصادی بیشتری فراهم کرد.

بله این‌طور بود … صادرات و واردات دوباره داشت جان می‌گرفت و اقتصاد بهبود پیدا می‌کرد. سپس ترامپ آمد و همه چیز را به‌هم زد. فراموش نکنید که اکنون به دلیل تحریم‌ها نمی‌توان از ایران پولی به خارج انتقال داد. ثروتمندان، ثروتمندتر می‌شوند و فقرا فقیرتر می‌شوند.

همه‌گیری کرونا چه تأثیری بر فیلمسازی در ایران گذاشته است، به ویژه در بخش تولید؟

من اخیراً در فیلم «بدون همه چیز» از محسن قرایی بازی کرده‌ام. در صحنه، دکتر داشتیم و هر روز صبح، دمای بدن و سطح اکسیژن خون‌مان را چک می‌کرد. اگر کسی علائمی شک‌برانگیز داشت، آزمایش می‌گرفتند. تونل ضدعفونی هم در صحنه موجود بود که پیش از فیلمبرداری باید از آن عبور می‌کردیم. سالن‌های سینما به طور متناوب باز و بسته می‌شوند، هر چند هنگامی که سالن‌ها باز هم باشند مردم چندان استقبالی نمی‌کنند.

مردم در ایران نتفلیکس می‌بینند؟

بله بسیاری از مردم با استفاده از فیلترشکن، نتفلیکس را تماشا می‌کنند.

شما زمان زیادی را در ایتالیا گذرانده‌اید که در نهایت به همبازی شدنتان با سوفیا لورن در فیلم «زندگی پیش‌رو» منجر شد. از تجربه بازی در این فیلم بگویید.

روبرتو بنینی وقتی شانس همکاری با فدریکو فلینی را پیدا کرد، گفته بود حس کشیشی دون‌پایه را دارد که شانس خدمت در مراسم عشای ربانی پاپ را پیدا کرده است. بهتر از این نمی‌توانم تجربه خودم را توصیف کنم. روز نخست به سوفیا لورن گفتم هیچ‌گاه فکر نمی‌کردم یک روز ملاقات کنیم، چه رسد به اینکه همکاری کنیم.

بسیار متواضع است، آن‌هم زنی در آن جایگاه با آن پیشینه درخشان. متاسفانه ما فقط یک روز با هم جلوی دوربین رفتیم اما روزی تاریخی بود که من هیچ‌گاه فکر نمی‌کردم در زندگی‌ام روی دهد. من با فیلم‌های او بزرگ شده‌ام. یک‌بار پشت‌صحنه به او گفتم: «چیزهای بسیاری وجود دارد که می‌خواهم درباره‌شان حرف بزنم»، او پاسخ داد: «هر چه دل می‌خواهد بپرس»، آن‌جا بود که درباره دسیکا، چارلی‌ چاپلین و چیزهای دیگر صحبت کردیم.»

به نظرت ایتالیا باید «زندگی پیش‌رو» را به اسکار بفرستد؟

امسال فیلم‌های قوی دیگری هم هستند، از جمله آثار ماتیو گارونه و مارکو بلوچیو. اما فکر می‌کنم که ایتالیا باید به بازگشت سوفیا لورن به پرده سینما که پس از سال‌ها اتفاق می‌افتد، احترام بگذارد. این ادای احترامی است که او نیاز دارد.

منبع: خبرآنلاین