معرفی فیلم و سریال | آخر هفته چه فیلم‌هایی ببینیم؟

این هفته از معرفی فیلم و سریال را که درواقع “سومین” هفته‌ی تابستان است، به شناسایی “سه” اثر کاملا متفاوت با یکدیگر می‌پردازیم! سه فیلمی که ژانرهای متفاوتی داشته و البته بازیگران سرشناسی هم به خود دیده‌اند. فیلم اول یک رمانتیک-درام است، بی کم و کسری! این فیلم نهایت چیزی که بیننده از این ژانر می‌خواهد را در مقابلش قرار می‌دهد که البته بیشترِ درخشش فیلم مدیون ستارگان پرنوری است که در آن هنرنمایی می‌کنند و قلب این درام منحصر بفرد را شکل می‌دهند. فیلم دوم اما اثری تحسین برانگیز از دنزل واشینگتن است که سیطره‌ی خودش را بر آثار درام تاریخی نشان می‌دهد و قالبی متفاوت را برای بیان رنج آدمی در دوران بی‌رحم، به تصویر می‌کشد. فیلم سوم نیز طنزی با حضور جیم کری و بردلی کوپر است. همانقدر پرشور که باید باشد و فقط باید نشست و از آن لذت برد. با سینما فارس همراه باشید.

• نام فیلم: Sweet November «نوامبر شیرین»
• سال اکران: ۲۰۰۱
• کارگردان: پت اوکانر (Pat O’Connor)
• نویسندگان: پال یوریچ (Paul Yurick)، کارت وولکر (Kurt Voelker)
• بازیگران: کیانو ریوز (Keanu Reeves)، شارلیز تررون (Charlize Theron)، جیسون ایساکس (Jason Isaacs)، لورن گراهام (Lauren Graham)، لیام ایکن (Liam Aiken)
• کشور سازنده: ایالات متحده‌ی آمریکا
• شرکت سازنده: برادران وارنر
• ژانر: درام-رمانتیک

اگر از نمایی بالا و بدون حس به Sweet November نگاه کنید، ممکن است در ابتدا این تصور را داشته باشید که با یک فیلم رمانتیک دیگر طرف هستید، با همان کلیشه‌ها و چارچوب‌های خودش، اما اگر کمی دقیق‌تر به فیلم نگاه کنید، این تصور رنگ می‌بازد. با نگاهی به آثار کارگردان پت اوکانرِ ۷۵ ساله، می‌توان دریافت که او استاد ساخت فیلم‌های رمانتیک به حساب می‌آید. اما به وضوح مشخص است که گل سر سبد فیلم‌هایش Sweet November بوده است. شاید یکی از نقاط قوت فیلم حضور کیانو ریوز در نقش اول آن باشد. سوپر استار این روزهای فرانچایز خشنِ جان ویک که بیشتر به خاطر سه‌گانه‌ی ماتریکس مشهور شده است، با بازی در Sweet November ثابت کرد که از پس ایفای هر نقشی برمی‌آید. چه کمدی باشد، (بیل و تد)، چه اکشن هیجان‌انگیز (جان ویک) و خواه یک درام دلچسب که بارها ارزش دیدن دارد مثل «نوامبر شیرین». اما در کنار کیانو ریوز، حضور ارزشمند و احساس برانگیز شارلیز ترون در این فیلم، زوجی را پدید می‌آورد که ما را به یاد فیلم خاطره انگیز خانم و آقای اسمیت می‌اندازد. البته که لحن و موضوع Sweet November به نوعی منحصر بفرد بوده و بیننده را در هر لحظه بیشتر جذب خودش می‌کند.

فضایی که فیلم در آن روایت می‌شود رگه‌هایی از خشونت و سردی را نیز به همراه دارد. مخاطب بعد از اینکه به چندین لوکیشن مختلف پرت می‌شود، نهایتا در آرامش نسبیِ دوربین، به درون مایه توجه می‌کند و سعی می‌کند حس نابی که فیلم منتقل می‌کند را به خوبی درک کند. رفته رفته احساس به اوج می‌رسد و تازه جذابیت‌های فیلم خودنمایی می‌کنند تا بالاخره در بزنگاه‌ها، مجددا مخاطب را هیجان‌زده و البته متاثر کند. لذا Sweet November کم نمی‌آورد و به لطف فیلمنامه‌ی به نسبت خوبش و ستارگان فوق‌العاده‌اش اثری به یادماندنی خواهد بود.

• نام فیلم: fences «حصار ها»
• سال اکران: ۲۰۱۶
• کارگردان: دنزل واشینگتن
• نویسندگان: آگوست ویلسون (August Wilson)
• بازیگران: دنزل واشینگتن (Denzel Washington)، وایولا دیویس (Viola Davis)، استیون هندرسون (Stephen Henderson)، میکلتی ویلیامسون (Mykelti Williamson)، راسل هورنسبای (Russell Hornsby)، جوان ادپو (Jovan Adepo)
• کشور سازنده: ایالات متحده آمریکا
• شرکت سازنده: پارامونت پیکچرز
• ژانر: درام تاریخی

بدون شک «حصارها» همه چیزش را مدیون دنزل واشینگتن است. بازیگر و فیلمساز با ابهتی که تمام آثارش ستودنی است و هواداران بسیار زیادی هم به واسطه‌ی آثار مشهورتری مانند سری «اکولایزر» دارد. او دو جایزه‌ی اسکار و سه جایزه‌ی گلدن گلوب را در کارنامه‌ی درخشانش جای داده و استعدادهای بازیگری زیادی را هم کشف کرده است. چنین فرد ارزشمندی، وقتی دست به کارگردانی، تهیه کنندگی و بازیگری یک فیلم میز‌ند، تردیدی نیست که اثر تامل برانگیزی از آب درخواهد آمد. «حصارها» فیلمی است که در عین ماتم‌زدگی، بهت و سکوتی که دارد، عشق، نفرت، طنز، جهل و گاها عقب‌ماندگی را فریاد می‌زند و مخاطب تمامی این حس‌ها را حین تماشای فیلم، میچشد و می‌رود تا اوج ظرافت این کارگردان را در تک تک سکانس‌ها و دیالوگ‌های پرمغز فیلم، در پستوی ذهن‌هایی بسته و غبار گرفته و روح‌ها و جسم‌های خسته و ضجر کشیده‌ی کاراکترهای فیلم، لمس کند و به تماشا بنشیند.

«حصارها» فیلمی است که جنبه‌های مختلفی از یک جامعه‌ی دهه پنجاهی در آمریکا را نشان می‌هد اما یکی از بارزترین مشخصه‌های آن وجود آشکار تبعیض نژادی به ضعم کاراکتر نقش اول آن است. در جامعه‌ای که عدالت وجود ندارد، پیشرفت صرفا مخصوص قشری خاص بوده و سایرین باید درجا بزنند. دنزل واشینگتن، در غالب لحظات فیلم در حال صحبت کردن است. باید گفت بدنه‌ی فیلم را حرف‌های او تشکیل می‌دهند (ماهیت فیلم‌های دیالوگ محور)؛ حرف‌هایی که گاه دل آدمی را به درد می‌آورد، گاه به خنده وامی‌دارد و گاه به فکر فرو می‌برد و مخاطب در لحظات محتلفی از فیلم سعی می‌کند تا از خود بپرسد اگر جای این شخصیت بود چه می‌کرد. «حصارها»  نامزد دریافت چهار جایزه در هشتادونهمین مراسم اسکار برای بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه‌ی اقتباسی، بهترین هنرپیشه مرد و بهترین هنرپیشه مکمل زن بود و وایولا دیویس، که نقش همسری رنج کشیده‌ را به واقع تاثر برانگیز بازی کرد، توانست جایزه‌ی بهترین هنرپیشه مکمل زن را از آن خود کند. در پایان یکی از بهترین دیالوگ‌های فیلم را با شما در میان می‎‍گذاریم:” ولی تو پیشم بمون و باهام پیر شو، اونوقت هردوتامون بیشتر از بیسبال عمر می‌کنیم.”

• نام فیلم: Yes Man «مرد بله گو»
• سال اکران: ۲۰۰۸
• کارگردان: پیتون رید (Peyton Reed)
• نویسندگان: نیکولاس استولر (Nicholas Stoller)، جرد پاول (Jarrad Paul)
• بازیگران: جیم کری (Jim Carrey)، زویی دشانل (Zooey Deschanel)، بردلی کوپر (Bradley Cooper)، ترنس ستامپ (Terence Stamp)، دنی مسترسون (Daniel Masterson)
• کشور سازنده: ایالات متحده‌ی آمریکا
• شرکت سازنده: Warner Bros. Pictures
• ژانر: کمدی

احتمالا همه کارگردان پیتون رید را با فیلم اکشن و خنده‌دار دنیای مارول یعنی «مرد مورچه‌ای» می‌شناسند. فیلمی که مانند Yes Man درون مایه‌ی طنز دارد و به هیچ وجه بیننده را خسته نمی‌کند. این هفته با معرفی فیلم Yes Man طیفی کامل را برای شما به پیشنهاد گذاشته‌ایم. این فیلم به شیرینی یک شکلات در دل تابستان است! خنده‌دار، سرگرم کننده و مهیج صفاتی هستند که به زیبایی Yes Man را توصیف می‌کنند. داستان از این قرار است که کارل با بازی استادانه‌ی جیم کری، مردی است که به همه چیز نه می‌گوید و در یک انزوای مطلق زندگی می‌کند تا اینکه همه چیز تغییر می‌کند و دید او به دنیا عوض شده و اتفاقات هیجان‌انگیزی برایش اتفاق می‌افتد که حتی دیدن دوباره‌ی آن هم خالی از لطف نیست.

لحن Yes Man، شاد و همه‌پسند است. به طوری که در هر لحظه‌ از آن شادابی کاراکترها و همچنین لوکیشن‌ها، در چشم مخاطب می‌زند و سرتاسر فیلم را با نشاط همراه می‌کند. میمیک عالی جیم کری، دیالوگ‌های خنده‌دار، داستانی پر فراز و نشیب و بالاخره حضور ارزشمند بردلی کوپر در Yes Man از نکات حائز اهمیت آن است. کوپر نقش صمیمی‌ترین دوست کارل را بازی می‌کند؛ دوستی که هر کسی آرزوی داشتنش را دارد. در غم و شادی با اوست و تنهایش نمی‌گذارد.

در فیلم Yes Man، نکته‌ی دیگری نیز شایان ذکر است. کارل با ایمیلی از یک سایت همسریابی به نام Persian Wife Finder مواجه می‌شود و به آن “بله” می‌گوید و از خانمی ایرانی به نام فرنوش درخواست دوستی دریافت می‌کند. این موضوع در رسانه‌های ایرانی، تعبیرها و پیامدهای متفاوتی را در سال اکران فیلم به راه انداخت که به نوعی بازهم باعث می‌شود تا اشتیاق ایرانی‌ها به دیدن Yes Man افزایش یابد. در هر صورت اگر فکر می‌کنید به خندیدن احتیاج دارید، توصیه می‌کنیم Yes Man را ببینید (حتی اگر بیماری قلبی دارید!) و نظراتتان را در مورد این فیلم و دو فیلم دیگر که این هفته از سینما فارس به شما پیشنهاد شد، با ما در میان بگذارید.