معرفی فیلم و سریال: آخر هفته چه فیلم‌هایی ببینیم؟

کمدی، سرخوشی انسانی است؛ پیشنهاد گرمی در برابر فسردگی ویرانگر لحظات سرد زندگی. موضوع اصلی کمدی ناتوانی فرد است در برابر پذیرش و کنار آمدن با قواعد بی‌روح و کسالت آور اجتماع. بدین شکل فرد جامعه را در هم می‌ریزد و یک تنه علیه آن چون کودکی بازیگوش می‌‌ایستد. او آنقدر از کژی‌های جامعه‌اش به دور است که در خیالش، چیزی جز خوشی و خنده و احساساتی سرشار پدید نمی‌آید. در این خیال، بدی چنان در خوبی مستحیل گشته که چیزی جز لبخندی رضایت آمیز نصیبمان نمی‌کند.

در این هفته تصمیم گرفته‌ایم به معرفی سه فیلم کمدی و سرخوشانه بپردازیم. اولی، “بی‌خواب در سیاتل” است که اتفاق افتادن عشقی سرزنده و سرشار از احساسات انسانی را به تصویر می‌‌کشد؛ دومی “مرا ببوس احمق” است که یک کمدی وایلدری تمام عیار محسوب می‌شود و سومی نیز فیلمی مربوط به زمان حال است با عنوان “بازی شبانه” که همه چیز در آن به شکل بازی و رقابت، نمایان می‌شود.

• نام فیلم: Sleepless in Seattle
• نام فارسی: بی‌خواب در سیاتل
• کارگردان: Nora Ephron
• بازیگران: تام هنکس، مگ رایان

بی‌خواب در سیاتل فیلم نشاط آوری است؛ یک فیلم عاشقانه‌ که در زمان خود با پایبندی به اصول کلاسیک فیلم‌نامه نویسی، با ایده‌ای جذاب و جالب توجه، که ممکن است در نگاه اول چندان جدی گرفته نشود، توانست به موفقیت‌های بسیاری دست یابد. بازی تام هنکس با همراهی یار او، مگ رایان، خیره کننده و بسیار دوست داشتنی است. کارگردانی ساده است و توی ذوق نمی‌زند و قصه را به خوبی و بدون لکنت روایت می‌کند. قصه‌های عشقی زیادی دیده‌ایم؛ اما بی‌خواب در سیاتل با تمام آن‌ها فرق می‌کند. در اینجا عشاق، برای رسیدن به یکدیگر و آشنایی با هم، کل زمان فیلم را سپری می‌کنند و فیلم درست در جایی به پایان می‌رسد که این دو برای نخستین بار یکدیگر را می‌بینند.

• نام فیلم: Kiss me Stupid
• نام فارسی: احمق مرا ببوس
• کارگردان: بیلی وایلدر
• بازیگران: کیم نواک، دین مارتین

بیلی وایلدر بهترین فیلم‌نامه نویس تاریخ است! اگر قبول ندارید یا چیزی از سینما نمی‌دانید یا اصلا چیزی از او ندیده‌اید. احمق مرا ببوس، از شاهکارهای وایلدر نیست؛ اما آنقدر مسحورکننده و خنده‌دار هست که بتوانیم با جدیت بگوییم از کارهای عالی وایلدر است و به شدت در یاد ماندنی. ترکیب کیم نواک و دین مارتین علاوه بر آنکه فیلم را جذاب‌تر و دیدنی‌تر کرده، آن را بامزه نیز کرده است. داستان فیلم همچون دیگر فیلم‌های وایلدر جسورانه است و کاملا وایلدری! بیش از این بهتر است چیزی نگویم. فیلم را ببینید و لذت ببرید و سرحال و سرزنده شوید!

• نام فیلم: Game Night
• نام فارسی: بازی شبانه
• کارگردان: John Francis Daley و Jonathan Goldstein
• بازیگران: ریچل مک آدامز، جیسون بیتمن، کایل چندلر

بازی شبانه یکی از آن فیلم‌های خلاقانه و دیدنی سال ۲۰۱۸ بود که طبق معمول به خاطر خوش بینی و سادگی ظاهری‌اش دست کم گرفته شد. فیلمی از خالقان مجموعه فیلم‌های Horrible Bosses که در اینجا هم خوش درخشیده‌اند و فیلمی سراسر خوشی و لذت را عایدمان کرده‌اند. کمدی آن‌ها درست در لحظات جدی و عبوس خودنمایی می‌کند و کاملا تنش ذاتی‌ آن را با شوخی گرفتن همه چیز و بازی خواندن‌شان، از بین می‌برد. از عشق بگیرید تا صحنه‌های خشونت آمیز کشته شدن آدم‌ها به طرز بی‌رحمانه‌ای کمیک و بسیار لذت آور نشان داده می‌شوند و برای  فیلمساز چیزی جز بازی نیستند. خیالی که در آن خبری از عذاب وجدان نیست. بازی شبانه همچون مسکنی می‌ماند که درد – واقعیت – را از یاد می‌برد، اما پس از دیدنش، با هراسی که خاص واقعیت است، خوشی‌هایش مبدل به کابوسی می‌شوند که از پس ساده‌انگاری کودکانه و صادقانه فیلم برآمده‌اند. با این وجود دیدن این فیلم را به شدت توصیه می‌کنم. چرا که لحظات مهم‌اند؛ نه آینده. از لحظاتش لذت ببرید.