- نام فیلم به انگلیسی: Brawl In Cell Block 99
- نام فارسی فیلم: کتک کاری در سلول شماره ۹۹
- سال تولید: ۲۰۱۷ میلادی
- کارگردان: کریگ زالر (Craig Zahler)
- بازیگران:وینس وان، جنیفر کارپنتر
«کتک کاری در سلول شماره ۹۹» یکی از درجه یکهای آثار کله خراب هالیوود در سالهای اخیر است. فیلمی که بزرگترین دغدغهاش پاسخ به سوالاتی همچون «آیا شخصیت اصلی بیشتر حیوان است یا انسان؟» یا اینکه «آیا یک انسان برای محافظت از عزیزانش دست به هر کاری میزند» است. سوالاتی که اگر به خاطر توانایی بالای زالر در کارگردانی و بازی شگفتانگیز وینس وان این فیلم نبود به هیچ عنوان توانایی پر کردن ۱۳۲ دقیقه را نداشتند. «کتک کاری در سلول شماره ۹۹» قدرتش را از اکشنهای وسواس گونهاش میگیرد. درو لیری (Drew Leary) که پیش از این در فیلم I Am Legend کار کرده بود وظیفه کوریوگرافی اکشنهای فیلم را بر عهده دارد به اکشنهای فیلم حالتی افراطی داده دوست داشتن یا نداشتن آن در نهایت تعیین کننده نظر بیننده در مورد فیلم است.
داستان فیلم در مورد بردلی (وینس وان)، بوکسوری سابق است که برای تامین خرج خانوادهاش مجبور به فروش مواد مخدر میشود. شغل جدید بردلی چندان برای او موفقیتآمیز نیست و او خیلی زود دستگیر و روانه زندان میشود. جایی که مجبور است برای محافظت از خود، رو به مهارتهای بوکسینگش بیاورد. پس پیش از دیدن این فیلم باید از خود بپرسید آیا دوست دارید بازیگر کاریزماتیکی همچون وان را در حال خرد کردن یک ماشین با دستهای خالی ببینید؟ آیا دوست دارید او را در حال شکافتن جمجمه دیگران با مشتهایش ببینید؟ اگر پاسختان بله است، پس مغزتان را خاموش کنید و برای ۱۳۲ دقیقه خود را به دست «کتک کاری در سلول شماره ۹۹» بسپارید.
- نام فیلم به انگلیسی: Jackie Brown
- نام فارسی فیلم: جکی براون
- سال تولید: ۱۹۹۷
- کارگردان: کوئنتین تارانتینو
- بازیگران:پم گریر، ساموئل ال. جکسون، رابرت دنیرو، مایکل کیتون
«جکی براون»، سومین فیلم کوئنتین تارانتینو در مقام کارگردان است که به طرز جنایتکارانهای برای سر رسیدن پس از «پالپ فیکشن» مورد کم لطفی قرار گرفته است. البته جکی براون به هیچ عنوان در حد و اندازه «پالپ فیکشن» نیست اما همینکه نویسنده و کارگردان کم نظیری مانند تارانتینو وظیفه نگارش فیلمنامه آن را عهده دار است، یعنی سینمادوستان دلیل کافی برای تماشای سومین ساخته این کارگردان را دارند. داستان فیلم در مورد جکی براون است که به خاطر کمک به اردل رابی در قاچاق اسلحه، توسط پلیس دستگیر میشود و مجبور است بین سکوت و رفتن به زندان یا همکاری و مرگ یکی را انتخاب کند.
داستان فیلم آرام آغاز میشود اما با گذر زمان تبدیل به ملغمهای از خیانت و دور زدن کاراکترها تبدیل میشود. «جکی براون» همان ویژگیهای آشنای فیلمهای تارانتینو را دارد. از دیالوگهای هوشمندانه و همراه با تنش تا صحنههایی به ظاهر آرام که ناگهان به میدان جنگ تبدیل میشوند و میکستیپی از آهنگهای مورد علاقه خود تارانتینو در دهه هفتاد میلادی. موردی که «جکی براون» را تبدیل به فیلمی شایسته توجه میکند، همین قدرت کارگردانی تارانتینو است که داستانی عادی را برداشته و به سبک خودش روایت کرده است. با این حال، «جکی براون» در نهایت یک فیلم صرفا (به شدت) سرگرمکننده است و نه شاهکاری دیگر از تارانتینو.
نظرات