تازه‌ترین اثر داگ لیمان (Doug Liman) با عنوان Locked Down به‌تازگی منتشر شده که نقدهای متوسطی دریافت کرده است. چیزی که عمده‌ی منتقدان بر سر آن متفق‌القول هم‌نظر هستند آن است که بازیگران فیلم نتوانسته‌اند به خوبی مشکلاتی که مردم عادی در طول دوران قرنطینه با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند را به تصویر بکشند. در ادامه نگاهی بر نظر برخی از معتبرترین منتقدان دنیا در مورد این فیلم خواهیم انداخت.
فیلم «خانه‌نشینی» (Locked Down) به کارگردانی داگ لیمان، کمدی رمانتیکی پرستاره محصول آمریکا است که در تاریخ ۱۴ ژانویه‌ی ۲۰۲۱ (۲۵ دی) بر روی سرویس استریمی HBO Max به پخش رسید. استیون نایت (Steven Knight)، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس مطرح بریتانیایی که کارگردانی و نویسندگی فیلم‌هایی نظیر Locke با بازی تام هاردی (Tom Hardy) و Hummingbird با بازی جیسون استاتهام (Jason Statham) را بر عهده داشته است، نویسندگی این اثر را انجام داده است؛ نایت همچنین خالق عناوینی همچون Peaky Blinders و Taboo نیز هست.
Locked Down که به دلیل برخی اشارات به مواد مخدر و داشتن الفاظ رکیک، دریافت‌کننده‌ی درجه سنی R بوده است توسط کمپانی Storyteller Productions تولید شده است. آلیسون وینتر (Alison Winter)، مایکل لسلی (Michael Lesslie) و پی.جی. ون سندویک (P.J. van Sandwijk) تهیه‌کنندگان این عنوان و آلیستیر بولینگهام (Alastair Burlingham)، داگ لیمان، میگل پالوس (Miguel Palos)، ریچارد ویلان (Richard Whelan) و استوارت فورد (Stuart Ford) تهیه‌کنندگان اجرایی آن هستند. کمپانی Warner Bros. Pictures توزیع‌کننده‌ی آن است.
بازیگران «خانه‌نشینی» را ان هتوی (Anne Hathaway)، بن کینگزلی (Ben Kingsley)، بن استیلر (Ben Stiller)، چیویتل اجیوفور (Chiwetel Ejiofor)، دوله هیل (Dulé Hill)، جزمین سایمون (Jazmyn Simon)، لوسی بوینتون (Lucy Boynton)، مارک گتیس (Mark Gatiss)، میندی کیلینگ (Mindy Kaling) و استیون مرچنت (Stephen Merchant) تشکیل می‌دهند.
درست زمانی که لیندا (با بازی ان هتوی) و پکستون (با بازی چیویتل اجیوفور) تصمیم می‌گیرند از یکدیگر جدا شوند، مشخص می‌شود که زندگی هنگامی‌که قرنطینه باعث هم‌خانگی اجباری آن‌ها شده است، برنامه‌های دیگری برایشان دارد؛ این هم‌خانگی در چالشی که شعر و شاعری باعث شعله‌ورتر شدن آن می‌شود به شگفت‌انگیزترین طریق ممکن آن‌ها را به یکدیگر نزدیک می‌کند.
وب‌سایت راتن تومیتوز تا به الآن به Locked Down امتیاز ۴۵ را از میان ۶۷ نقد داده است. وضعیت فیلم در میان مخاطبان هم طبق آمار منتشر شده در این سایت تعریف چندانی ندارد و از میان ۱۰۴ بازخورد، امتیاز ۳۸ سهم این اثر شده است. در سایت متاکریتیک نیز فیلم وضعیت مشابهی دارد؛ از میان ۲۶ نقد، فیلم امتیاز ۴۵ را کسب کرده است و میانگین نظر مخاطبان نیز در این سایت امتیاز ۳/۶ از ۱۰ را نشان می‌دهد.
«۹۰/۱۰۰ TheWrap | منتقد: آلونسو دورالده»
فیلم ترکیب جسورانه‌ای از ژانرهای مختلف است، ترکیبی که جواب می‌دهد، انگار نوا بامباک (Noah Baumbach) را برای بازنویسی فیلم‌نامه‌ی فیلم How to Steal a Million صدا زده باشند. استیون نایت طی دهه‌ی گذشته هم کارگردانی فیلم‌هایی عالی مانند Locke را بر عهده داشته است، هم فیلم‌هایی افتضاح نظیر Serenity، اما وقتی قرار بر خوب بودنش باشد، بسیار بسیار خوب است و ماهرانه می‌تواند روابط، ترس از فضاهای بسته و ارتباط کلامی را به تحریر دربیاورد. همچنین توانایی لیمان نیز می‌تواند این موارد را به پختگی بیشتر برساند.
«۷۵/۱۰۰ Entertainment Weekly | منتقد: لیا گرینبلات»
اگر بعضی وقت‌ها به نظر می‌رسد که هتوی و اجیوفور در حال گفتن مونولوگ‌های تئاتری بلندی هستند که بیشتر شبیه رؤیایی ناشی از تب یک فیلم‌نامه‌نویس است تا صحبت میان مردم عادی، در عوض آن‌ها به نحوی اینکار را انجام می‌دهند که منطقی به نظر برسد و حتی شاید این کار را بهتر ازآنچه که موظف هستند انجام می‌دهند.
«۶۰/۱۰۰ Rolling Stone | منتقد: دیوید فیر»
به‌عنوان بخشی از یک مستند زندگی در قرنطینه بسیار بهتر عمل می‌کند تا یک اثری که ترکیبی از ژانرهای مختلف است.
«۵۰/۱۰۰ San Francisco Chronicle | منتقد: میک لاسال»
مشخص است که بازیگران اوقات خوش‌تری را نسبت به مردم درمانده‌ای که نقششان را به تصویر می‌کشند، سپری می‌کنند. توانایی هتوی در به کار بردن کمدی در جای خودش طی سال‌های اخیر به طرز شگفت‌انگیزی رشد کرده است اما از آن‌طرف اجیوفور موقعی که باید جذبه و جدیت معمولش را به کار ببرد، بیش از حد لوده می‌شود.
«۵۰/۱۰۰ Screen Daily | منتقد: تیم گریرسون»
فیلم صرفاً یک کمدی یک‌بار مصرف است که مشخصاً خیلی سریع از فیلم‌نامه تبدیل به محصول نهایی شده است. محصولی که مانند شمشیری دو لبه عمل می‌کند و بر روی موضوع حساسی دست می‌گذارد؛ می‌خواهد نشان دهد خانه‌نشینی و قرنطینه را می‌توان مانند یک تجربه‌ی لذت‌بخش کوتاه در نظر گرفت که می‌تواند مزیت‌های خودش را داشته باشد.
«۳۰/۱۰۰ Paste Magazine | منتقد: جیکوب اولر»
Locked Down تجسم فیزیکی اشتباه است که هیچ‌وقت نباید ساخته می‌شد.
«۱۰/۱۰۰ Vanity Fair | منتقد: ریچارد لاسون»
تنها چیزی که از «خانه‌نشینی» می‌توان فهمید، حماقت یک ذهن ناسالم است. یک حجم عظیم از نوعی خشم. هیچ تلاشی برای نشان دادن، فهمیدن و درک دلیل اصلی قرنطینه در فیلم دیده نمی‌شود، تنها خشم و حماقت است که از فیلم تراوش می‌شود.
منبع: Metacritic
نظرات