چند روزی است که از انتشار فیلم .I Care a Lot با بازی رزاموند پایک بر روی سرویس‌های استریم Netflix و Prime Video می‌گذرد، فیلم عموماً نقدهای مثبتی را از جانب منتقدان دریافت کرده و اجرای پایک نیز مورد تحسین قرار گرفته است. در ادامه نگاهی به نظر منتقدان حول این فیلم خواهیم انداخت.
فیلم «من خیلی اهمیت می‌دهم.» (.I Care a Lot) اثری دلهره‌آور کمدی سیاه محصول ۲۰۲۱ آمریکا است که توسط جی بلیکسون (J Blakeson) نویسندگی و کارگردانی شده است. ستارگان این فیلم را آلیشیا ویت (Alicia Witt)، سلستی اولیوا (Celeste Oliva)، کریس مسینا (Chris Messina)، دیمین یانگ (Damian Young)، دایان ویست (Dianne Wiest)، ایزا گونزالس (Eiza González)، ایسایا ویتلک جونیور (Isiah Whitlock Jr)، جنل فایگلی (Janelle Feigley)، لیز انج (Liz Eng)، میکون بلر (Macon Blair)، نیکولاس لوگان (Nicholas Logan)، پیتر دینکلیج (Peter Dinklage)، رزاموند پایک (Rosamund Pike) و اسکوت مک‌نیری (Scoot McNairy) تشکیل می‌دهند.
«من خیلی اهمیت می‌دهم.» برای نخستین بار در ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۰ (۲۲ شهریور) در فستیوال بین‌المللی فیلم تورنتو به پخش رسید و سپس در ۱۹ فوریه‌ی ۲۰۲۱ (۱ اسفند) توسط سرویس‌های استریمی نتفلیکس و آمازون پرایم ویدیو به ترتیب در آمریکا و سایر نقاط دنیا به پخش عمومی رسید.
داستان حول مارلا گریسون (با بازی رزاموند پایک) جریان دارد، او فردی است که دادگاه به‌صورت تسخیری تعیین می‌کند که از سالمندان و اموالشان محافظت کند. او که در کارش بسیار حرفه‌ای است، وظیفه دارد تا افراد سالخورده را (حتی اگر خودشان نخواهند) به مراکز نگهداری نظیر خانه سالمندان منتقل کند و مایملکشان را با فریب و حقه تصرف کند. کارش ممکن است از لحاظ قانونی خلاف نباشد اما از لحاظ اخلاقی خلاف به‌حساب می‌آید و هر کار خلافی عواقبی دارد. یک روز او تصمیم می‌گیرد به سراغ فردی برود که با بقیه فرق دارد؛ جنیفر پیترسون (با بازی دایان ویست) یک بازنشسته‌ی ثروتمند است که هیچ وارث یا خانواده‌ای ندارد اما رازها و روابطی دارد که باعث می‌شوند مارلا به سطح بالاتر از بازی وارد شود که در آن تنها شکارچیان می‌توانند حضور پیدا کنند.
آندریا آجمین (Andrea Ajemian) و ساشا گاتنستاین (Sacha Guttenstein) تهیه‌کنندگان اجرایی و بن استیلمن (Ben Stillman)، جی بلیکسون، مایکل هایملر (Michael Heimler) و تدی شوارتزمن (Teddy Schwarzman) تهیه‌کنندگان این فیلم را تشکیل می‌دهند.
«من خیلی اهمیت می‌دهم.» از میان ۳۲ نقد در سایت متاکریتیک توانسته است امتیاز ۶۶ را با ۲۴ نقد مثبت، ۷ نقد متوسط و یک نقد منفی کسب کند. این در حالی است که میانگین نمرات مخاطبان عدم رضایت آن‌ها را با نمره‌ی ۲٫۹ از ۱۰ نشان می‌دهد. فیلم در سایت راتن تومیتوز نیز با امتیاز ۸۱ از میان ۱۱۳ نقد برچسب Fresh را دریافت کرده است اما مخاطبان این سایت نیز ظاهراً فیلم را دوست نداشته‌اند و با بیش از ۲۵۰ نقد امتیاز ۳۵ از ۱۰۰ را به آن داده‌اند.
«۸۸/۱۰۰ USA Today | منتقد: برایان ترویت»
از یک طرف هسته‌ی اصلی فیلم که در مورد آسیب دیدن افراد سالخورده به‌وسیله‌ی حفرات و فساد موجود در سیستم قضایی است، بسیار ناراحت‌کننده و تأثیرگذار است اما بلیکسون آن را با هوشمندی به‌صورتی رنگارنگ و جذاب نشان داده است. به‌علاوه دیدن خشونت و درگیری میان پایک و دینکلیج چیزی جز سرگرمی برایمان به ارمغان نمی‌آورد.
«۸۰/۱۰۰ Empire | منتقد: تری وایت»
کمدی سیاه و هجوی بر سرمایه‌داری و خانه‌های سالمندان با نقش‌آفرینی جذاب از سوی رزاموند پایک و پیتر دینکلیج.
«۸۰/۱۰۰ The New York Times | منتقد: ژانت کتسولیس»
به‌طور غیرمنتظره‌ای یک دلهره‌آور جذاب است که روی لبه‌ی کمدی و ترسناک حرکت می‌کند. «من خیلی اهمیت می‌دهم.» به‌طور هوشمندانه‌ای توسط کارگردان جی بلیکسون نوشته‌شده است و بازیگران شگفت‌انگیزی دارد.
«۷۵/۱۰۰ RogerEbert.com | منتقد: کریستی لِمایِر»
لحن بی‌ربط و مبهم فیلم آن‌قدر در طولش حفظ می‌شود و ادامه می‌یابد تا سرانجام جایش را به احساسات واقعی می‌دهد که به ضررش است و در همین حین فیلم از کمدی سیاه رفته‌رفته به اثری تنها سیاه (دارک) تبدیل می‌شود.
«۶۵/۱۰۰ The Film Stage | منتقد: جرد مبارک»
بلیکسون هیچ‌چیزی به ما ارائه نمی‌کند که منحصربه‌فرد یا جدید باشد اما توانایی‌اش در زمینه‌ی ساخت اثری که سرمایه‌داریِ طمع‌کارِ آمریکایی را به این صورت به تصویر بکشد به اندازه‌ای کافی هست که بتوان از دیدن آن موضوعات تکراری لذت برد.
«۶۰/۱۰۰ Rolling Stone | منتقد: کی. آستین کالینز»
فیلم را برای اجراها و مفهومش ببینید و هنگام دیدنش به پتانسیل موضوعی که بر رویش دست گذاشته است اما از تمامش استفاده نمی‌کند، دقت کنید.
«۳۰/۱۰۰ Wall Street Journal | منتقد: جو مورگنسترن»
قطعاً نقش‌آفرینی خانم پایک و بازیگران همراهش جای تحسین دارد اما دیدنشان در چنین اثر خامی هیچ لذتی ندارد. «من خیلی اهمیت می‌دهم.» عنوان جالبی برای فیلمی است که در آن هیچ‌کس را پیدا نمی‌کنید که به او اهمیت بدهید.
منبع:Metacritic
نظرات